Εκπαίδευση 4.0 και Θεωρία της Πολλαπλής Νοημοσύνης


Δημοσιευμένα: Jan 22, 2022
Λέξεις-κλειδιά:
δεξιότητες ικανότητες εκπαίδευση 4.0 4η βιομηχανική επανάσταση πολλαπλή νοημοσύνη
Κατερίνα Ηλία Αραβαντινού Φατώρου
Περίληψη
Η Εκπαίδευση 4.0, απόρροια της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, επιφέρει ποικίλες αλλαγές στα σχολεία. Το βάρος δίνεται πλέον στην ανάπτυξη δεξιοτήτων στους μαθητές, προκειμένου να καταστούν ικανοί να ζήσουν και να εργαστούν στα νέα, διαρκώς μεταβαλλόμενα περιβάλλοντα. Η θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης, η οποία πρεσβεύει ότι κάθε άτομο μαθαίνει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο, αξιοποιώντας τις νοημοσύνες (ικανότητες) που έχει περισσότερο αναπτυγμένες, θα μπορούσε να βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση. Αυτό όμως προϋποθέτει εξατομικευμένη μάθηση, η οποία δεν είναι προσιτή στα σχολεία της μαζικής εκπαίδευσης. Ωστόσο, οι εκπαιδευτικοί θα μπορούσαν να αξιοποιούν τη θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης και να εφαρμόζουν στη διδακτική τους πράξη μεθόδους και τεχνικές συμβατές με αυτήν τη θεωρία, προκειμένου να βοηθούν κάθε μαθητή να μαθαίνει και να αναπτύσσει δεξιότητες και ικανότητες μέσω του δικού του μοναδικού προφίλ νοημοσύνης. Στο προσκήνιο έρχεται και πάλι η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών προκειμένου οι ίδιοι να κατανοήσουν τη νέα πραγματικότητα και να υιοθετήσουν διαφορετικούς τρόπους διδασκαλίας. Συνεπώς η επένδυση στην εκπαίδευση είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία αυτών που ευαγγελίζεται η Εκπαίδευση 4.0.
Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Άρθρα
Βιογραφικό Συγγραφέα
Κατερίνα Ηλία Αραβαντινού Φατώρου, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο
Νευροβιολόγος, Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ΣΕΠ στο ΕΑΠ.
Αναφορές
Αλαχιώτης, Στ. (2008). Οι πολλαπλές νοημοσύνες. ΤΟ ΒΗΜΑ Science, 24 Νοεμβρίου2008
Bigge, L. M. (2000). (Επ. Ν. Ράπτης). Θεωρίες μάθησης για εκπαιδευτικούς. Τέταρτη έκδοση. (μτφρ: Α. Κάντας & Α. Χατζή). Αθήνα: Πατάκης
Chen, J.O. (2004). Theory of Multiple Intelligences: Is it a Scientific Theory? Teachers College Record, 106, 1, 17-25
Davis K, Christodoulou JA, Seider S, Gardner H. The Theory of Multiple Intelligences. In: Sternberg RJ, Kaufman SB Cambridge Handbook of Intelligence. New York: Cambridge University Press ; 2011. pp. 485-503
Delors, Jacques (1996). Learning: the treasure within; report to UNESCO of the International Commission on Education for the Twenty-first Century. Document code: ED.96/WS/9. Ανακτήθηκε από: https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000109590
Dewey, J. (1980). Εμπειρία και Εκπαίδευση. Αθήνα: Γλάρος (1η έκδοση: 1938, Experience and Education)
Fisk, P. (2017). Education 4.0 … the future of learning will be dramatically different, in school and throughout life. Retrieved from http://www.thegeniusworks.com/2017/01/future-education-young-everyone-taught-together
Gardner, H. (1984, 1993). Frames of Mind. The Theory of Multiple Intelligences. New York: Basic Books.
Gardner, H. (1985). The mind’s New Science. A History of the Cognitive Revolution. New York: Basic Books.
Gardner, H. (1991). The Unschooled Mind: How Children Think and How Schools Should Teach. York: Basic Books.
Gardner, H. (1993). Creating Minds. New York: Basic Books.
Gardner, H. (1999). Intelligence reframed: Multiple intelligences for the 21st century. Basic Books.
Gardner, H. (2000). Intelligence Reframed. Multiple Intelligences for the 21st century. New York: Basic Books.
Gardner, H. (2011). Multiple Intelligences: New Horizons in Theory and Practice. New York: Basic Books.
Gardner, H. (2011). Creating Minds: An Anatomy of Creativity Seen Through the Lives of Freud, Einstein, Picasso, Stravinsky, Eliot, Graham, and Ghandi. New York: Basic Books.
Gardner, H. (2020). Howard Gardner’s official website of MI Theory MI-OASIS: The Official Authoritative Site of Multiple Intelligences. https://www.multipleintelligencesoasis.org/
Gardner, H., & Hatch, T. (1989). Multiple Intelligences go to school: educational implications of the theory of multiple intelligence. Educational Researcher, 18, 4-10
Howe, M. (1997). IQ in question: The truth about intelligence. London: Sage Publication
Illeris, K. (2009), (Επιμ.) Σύγχρονες θεωρίες μάθησης. (μτφρ: Γ. Κουλαουζίδης, επιστημονική επιμέλεια: Α. Κόκκος). Αθήνα: Μεταίχμιο
Καψάλης, Α. (2007). Παιδαγωγική Ψυχολογία. Θεσσαλονίκη: Κυριακίδης
Lazear, D. (1992). Teaching for multiple intelligence. Fastback Bloomington. Phi Delta Kappan, Educational Foundation
Μανούσου, Ε. (2017). Οι δεξιότητες των φοιτητών που εκπονούν μεταπτυχιακή εργασία. Ελληνικό Δίκτυο Ανοικτής και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης. Ανακτήθηκε από: https://gellym.pressbooks.com/
Nedeva, V., & Dineva, (2012). S. New learning innovations with Web 4.0.The 7th International Conference on Virtual Learning ICVL 2012. Retrieved from: http://www.icvl.eu/2012/disc/icvl/documente/pdf/tech/ICVL_Technologies_paper11.pdf
Mora, F. (2019). Νευροεκπαίδευση. Αθήνα: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Πριμικίρη, Α. (2020). Εκπαίδευση 4.0. Μάθηση και δεξιότητες του 21ου αιώνα. Αθήνα: Παπαδόπουλος
Shahroom, A. A., & Hussin, N. (2018). Industrial Revolution 4.0 and Education. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 8(9), 314–319.
Willingham, T.D. (2004). Reframing the Mind. Education Next, vol. 4 n. 3 pp. 19-24. Ανακτήθηκε από: https://eric.ed.gov/?id=EJ763253