ICODL

Ψηφιακή Αφήγηση στην τάξη: Μελετώντας το φαινόμενο του Brain Drain

PDF (ελληνικά)
Published: Feb 10, 2020
DOI: https://doi.org/10.12681/icodl.2347
Ζαχαρούλα Σταύρος Ραφαηλίδου
http://orcid.org/0000-0002-8768-3080
Abstract

Διαχρονικά, οι άνθρωποι μέσω των ιστοριών ερμηνεύουν τον κόσμο. Η σύγχρονη εποχή μας προσφέρει μέσω της τεχνολογίας νέα εργαλεία αφήγησης. Η ψηφιακή αφήγηση, συνδυάζοντας λόγο και ψηφιακά μέσα, προκαλεί το ενδιαφέρον της νέας γενεάς που στη διεθνή βιβλιογραφία ορίζεται ως  γηγενής της τεχνολογίας. Οι σημερινοί έφηβοι όταν αφηγούνται ιστορίες προσδιορίζουν την ταυτότητά τους, αλλά παράλληλα οι ιστορίες αυτές αποτελούν και ένα σημαντικό εργαλείο πολιτικοποίησής τους. Η παρούσα έρευνα μελετά τη στάση των μαθητών σχετικά με το θέμα της διαρροής ανθρώπινων εγκεφάλων (brain drain) μέσω της δημιουργίας ψηφιακών αφηγήσεων. Το δείγμα της έρευνας αποτελούν 54 μαθητές που φοιτούν στη Β τάξη του Λυκείου. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε για τη δημιουργία ψηφιακών αφηγήσεων είναι σύμφωνη με τη δομή, τις αρχές και τη μεθοδολογία που προτείνει το Center for Digital Storycenter(CDS). Ακολουθήθηκε η αφηγηματική προσέγγιση ανάλυσης των ιστοριών. Σύμφωνα  με τα αποτελέσματα της ποιοτικής ανάλυσης, οι μαθητές μέσω της συναισθηματικής τους εμπλοκής κατανόησαν σημαντικά κοινωνικοοικονομικά ζητήματα, προσδιόρισαν τη δική τους θέση απέναντι σ’ αυτά, προβληματίστηκαν, κατανόησαν καλύτερα τον άλλον, επανεξέτασαν στερεοτυπικές τους αντιλήψεις. Το τελικό αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι η προσωπική ανάπτυξη των μαθητών και η δόμηση κοινωνικής συνείδησης. Βασική στόχευση της εκπαίδευσης είναι αυτή‧ οι μαθητές ως αυτόνομες προσωπικότητες να μπορούν να επεξεργάζονται δεδομένα, να αντιλαμβάνονται τη θέση τους απέναντι σ’ αυτά και να λαμβάνουν τις κατάλληλες για εκείνους αποφάσεις.

Article Details
  • Section
  • Articles
Authors retain copyright under a Creative Commons Attribution Non-Commercial License that allows others to share the work with an acknowledgement of the work's authorship and initial publication in the proceedings.
Author Biography
Ζαχαρούλα Σταύρος Ραφαηλίδου

Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια στο τμήμα:ΤΠΕ στην Εκπαίδευση/Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην προσχολική ηλικία.

Πτυχίο:Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης/Ο.Π.Α.

Εκπαιδευικός σε Λύκειο.

References
Anderson, K. M. & Mack, R. (2018). Digital Storytelling: A Narrative Method for Positive Identity Development in Minority Youth. Social Work with Groups 42(1):43-55. Doi: 10.1080/01609513.2017.1413616
Angel-Asani, A., & Sanford, V. (Eds.). (2006). Engaged observer: Anthropology, advocacy, and activism. New Brunswick, NJ: Rutgers University Press.
Barthes, R(1966) Introduction to the Structural analogue of the Narrative. Communications 3
Blake, M. E. and V. Bartel. (1999). Storytelling in the classroom: Personal narratives and preservice teachers. New England Reading Association Journal 35(2): 3–6.
Bogdan, R. G. and Biklen, S. K. (1992) Qualitative Research for Education (second edition). Boston, MA: Allyn & Bacon.
Docherty, D. & McColl, M. A. (2003). Illness stories: Themes emerging through narrative.Social Work in Health Care 37(1):19–39. Doi:10.1300/J010v37n01_02
Erikson, E. H. (1963). Childhood and society (2nd ed.). New York City, NY: Norton.
Gakhar, S. & Thompson, A. (2007). DIGITAL STORYTELLING: Engaging, Communicating, and Collaborating. In R. Carlsen, K. McFerrin, J. Price, R. Weber & D. Willis (Eds.), Proceedings of SITE 2007--Society for Information Technology & Teacher Education International Conference (pp. 607-612). San Antonio, Texas, USA: Association for the Advancement of Computing in Education (AACE). Διαθέσιμο στο: https://www.learntechlib.org/primary/p/24609/
González-Tennant, E. (2017). Digital Storytelling in the Classroom: New Media Techniques for an Engaged Anthropological Pedagogy in book: Deep Stories: Practicing, Teaching, and Learning Anthropology with Digital Storytelling. De Gruyter Open. Doi: 10.1515/9783110539356-012
Gubrium, A. C. & Scott T. (2010). Teaching and Speaking to Social Change: A Digital Storytelling Approach Addressing Access to Higher Education. Societies Without Borders 5(2): 126-151. Διαθέσιμο στο : https://scholarlycommons.law.case.edu/swb/vol5/iss2/2
Goth, K., Foelsch, P., Schlüter-Müller, S., Birkhölzer, M., Jung, E., Pick, O., & Schmeck, K.(2012). Assessment of identity development and identity diffusion in adolescence: Theoretical basis and psychometric properties of the self-report questionnaire AIDA. Child and Adolescent Psychiatry and Mental Health 6(1):27. doi:10.1186/1753-2000-6-27
Harris, R. (2007). Blending narratives: A storytelling strategy for social studies. The Social Studies 98(3). Doi: 10.3200/TSSS.98.3.111-116
Lambert,J. (2013). Digital storytelling: Capturing lives, creating community. Routledge.
Mills, C.W (1959). Social Imagination. New York: Oxford University Press.
Prensky, Μ (2001). Digital Natives, Digital Immigrants. NCB University Press 9(5).
Riessman, C. (2003). Narrative analysis (qualitative research methods). London: Sage Publications, Inc.
Robin, B. R. (2008). Digital storytelling: A powerful technology tool for the 21st century classroom. Theory into practice 47(3): 220-228. Doi: 10.1080/00405840802153916
Roth, W.-M. (2006b) Identity as Dialectic: making and re/making self in urban schooling, in J.L. Kincheloe, K. Hayes, K. Rose & P.M. Anderson (Eds) The Praeger Handbook of Urban Education, 143-153. Westport: Greenwood.
Spradley, J. P. (1980). Participant Observation. New York: Holt, Rinehart & Winston.
Staley,B. (2017). Journeying Beyond: Digital Storytelling with Rural Youth. The Rural Educator:38(2)
Μεϊμάρης, Μ.(2013). Εκπαιδεύοντας στην Ψηφιακή Αφήγηση: Δουλεύοντας με ομάδες στην ελληνική πραγματικότητα. Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση 7(4A).
Λαμπριανίδης, Λ.(2011). Επενδύοντας στη φυγή. Η διαρροή επιστημόνων από την Ελλάδα την εποχή της παγκοσμιοποίησης. Αθήνα: Κριτική.