Η Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση των προσφύγων μαθητών/-τριών την περίοδο της πανδημίας. Αναπαραστάσεις διευθυντών/-τριών κι εκπαιδευτικών.
Περίληψη
Η Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση (ΕξΑΕ), κατά την πανδημία από τον ιό SARS-Cov-2, αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί παγκοσμίως τον ακρογωνιαίο λίθο της μαθησιακής διαδικασίας, στηρίζοντας και καλύπτοντας τις ανάγκες ολόκληρης της εκπαιδευτικής κοινότητας στις πρωτόγνωρες αυτές συνθήκες. Ωστόσο, η εφαρμογή της στο σύγχρονο Ελληνικό σχολείο συναντά την πρόκληση της υψηλής πολιτισμικής ετερογένειας εντός των σχολικών τάξεων, η οποία οφείλεται στην παγκόσμια προσφυγική κρίση των τελευταίων δεκαετιών και κάνει επιτακτική την ένταξη διαπολιτισμικών πρακτικών στο εκπαιδευτικό σύστημα. Σε αυτό το πλαίσιο, ο σκοπός της συγκεκριμένης μελέτης είναι να εξετάσει αν και πώς οι αρχές της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης (ΔΕ) μπορούν να εφαρμοστούν στο περιβάλλον της ΕξΑΕ, προκειμένου να διασφαλίσουν τη συνέχιση της φοίτησης των προσφύγων μαθητών/-τριών στις Τάξεις Υποδοχής και τα Διαπολιτισμικά Σχολεία σε διάφορες περιοχές της Αθήνας τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2020. Για την επίτευξη του συγκεκριμένου σκοπού, αξιοποιήθηκε η ποιοτική μέθοδος, με εργαλείο την ημι-δομημένη συνέντευξη και με στόχο να διερευνήσει τις αναπαραστάσεις των διευθυντών/-τριών και των εκπαιδευτικών ως προς τα οφέλη, τα μειονεκτήματα και τα προβλήματα που προκύπτουν κατά τη σύμπραξη της ΕξΑΕ και ΔΕ. Τα ευρήματα της έρευνας φανερώνουν τα εμπόδια και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν εκπαιδευτικοί και διευθυντές/-τριες κατά την εφαρμογή των διαπολιτισμικών πρακτικών στην ΕξΑΕ, με αποτέλεσμα τη σχολική αποτυχία ή/και τον αποκλεισμό των προσφύγων μαθητών/-τριών.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Τεύχος
- Τόμ. 11 Αρ. 2Α (2022)
- Ενότητα
- Άρθρα