Η εξ αποστάσεως διδασκαλία του ελληνικού παραδοσιακού χορού: Θέσεις και αντιθέσεις σε ένα επιμορφωτικό πρόγραμμα δια βίου μάθησης

Περίληψη
Το παρόν πόνημα είχε ως αφετηρία την εφαρμογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στη διδασκαλία του αντικειμένου του ελληνικού παραδοσιακού χορού. Σκοπός της εργασίας ήταν η αποτίμηση ενός εξ αποστάσεως επιμορφωτικού προγράμματος για τη διδασκαλία του ελληνικού παραδοσιακού χορού, βάσει των εμπειριών των συμμετεχόντων, έχοντας ως παράδειγμα το επιμορφωτικό πρόγραμμα «Σύγχρονες προσεγγίσεις και δημιουργικότητα στη διδασκαλία του Ελληνικού Παραδοσιακού Χορού: Μορφολογική Μέθοδος Διδασκαλίας» του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών σε καθηγητές Φυσικής Αγωγής. Η συλλογή, η ανάλυση και η ερμηνεία των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με βάση την εθνογραφική μέθοδο, υπό τους όρους μιας ψηφιακής εθνογραφίας. Διαπιστώθηκε ότι, η διδασκαλία του ελληνικού παραδοσιακού χορού στο πλαίσιο της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης αποτελεί αναμφίβολα μια καινοτόμα εκπαιδευτική πρακτική, η οποία όμως θα μπορούσε να τεθεί υπό αμφισβήτηση εξαιτίας της ίδιας της φύσης του διδακτικού αντικειμένου. Ωστόσο, στο υπό μελέτη επιμορφωτικό πρόγραμμα, οι εκπαιδευόμενοι δεν διδάχθηκαν «χορούς», υπό την έννοια της ποσότητας (πλήθος δηλαδή μεμονωμένων χορών), αλλά το πώς να χρησιμοποιούν τη μορφολογική μέθοδο διδασκαλίας του ελληνικού παραδοσιακού χορού στη διδασκαλία χορών. Η συγκεκριμένη μέθοδος, ως εκπαιδευτικό εργαλείο, ταυτίζεται με τις αρχές και τους σκοπούς της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, καθώς κοινός στόχος και των δύο είναι οι εκπαιδευόμενοι να «μαθαίνουν πώς να μαθαίνουν». Καταληκτικά, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση αφενός θέτει μια σειρά από προκλήσεις, αναδεικνύοντας την ανάγκη για περαιτέρω μελέτη του τρόπου με τον οποίο εμπλέκεται το «χορεύον» σώμα σε μια εκπαιδευτική διαδικασία και, αφετέρου, διαμορφώνει νέες προοπτικές στη διδασκαλία του χορού.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Τεύχος
- Τόμ. 11 Αρ. 3Α (2022)
- Ενότητα
- Άρθρα