ICODL

Πολυμεσικά στοιχεία στην σχολική εξ αποστάσεως ενισχυτική διδασκαλία

PDF
Δημοσιευμένα: Ιαν 22, 2022
DOI: https://doi.org/10.12681/icodl.3317
Λέξεις-κλειδιά:
εξ αποστάσεως εκπαίδευση σχολείο πολυμεσικά στοιχεία πολυπλοκότητα τάξη ένταξη αποτελεσματικότητα.
Δέσποινα Ανδρέα Κωνσταντινίδη
Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου
Αναστασία Αθανασούλα-Ρέππα
Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου
Περίληψη

Κύριο θεματικό πεδίο της παρούσας εργασίας ήταν η χρήση πολυμεσικών στοιχείων στη σχολική εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Μέσα από βιβλιογραφική ανασκόπηση καταλήξαμε σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε κατά τη σχολική χρονιά 2020-2021 σε οκτώ από τους είκοσι τρεις μαθητές Γυμνασίου που διδάσκονται το μάθημα των ελληνικών στο Πρόγραμμα Δράσεις Κοινωνικής και Σχολικής Ένταξης του Υπουργείου Παιδείας Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Κύπρου. Με την ολοκλήρωση της έρευνας έγιναν προσπάθειες εντοπισμού του βαθμού στον οποίο τα στοιχεία αυτά μπορούν να συμβάλουν αποτελεσματικά, λαμβάνοντας υπόψη την παράμετρο όχι μόνο της μάθησης, αλλά και της σχολικής ένταξης, που είναι ένας από τους στόχους του συγκεκριμένου Προγράμματος. Λόγω της ιδιομορφίας που είχε η συγκεκριμένη σχολική περίοδος (2020-2021) ένεκα της περιόδου πανδημίας, καθώς οι μαθητές βίωσαν τη μάθηση με εναλλαγές τόσο σε ανοικτή, όσο και σε εξ αποστάσεως μορφή, έγιναν προσπάθειες ανάδυσης πτυχών που ενδυναμώνουν την συμμετοχικότητα και τη διάδραση, μέσα από την οπτική γωνία των μαθητών.

Η τεχνολογία φαίνεται να είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής των μαθητών. Η συντριπτική πλειοψηφία (75,0%) απάντησε ότι χρησιμοποιεί την τεχνολογία πολλές ώρες την ημέρα και συμμετέχοντες φαίνεται να βρίσκουν αρκετά εύκολη την εμπειρία της διδασκαλίας με υπολογιστή (50,0%). Η συντριπτική πλειοψηφία απάντησε ότι φάνηκε πολύ εύκολη η εμπειρία της διδασκαλίας με υπολογιστή στο μάθημα των ελληνικών στο πρόγραμμα (75,0%). Λόγω της εξοικείωσης με την τεχνολογία αποκαλύπτονται παράμετροι που θα μπορούσε να λάβει υπόψη ο κάθε εκπαιδευτικός ως προς το διδακτικό και παιδαγωγικό έργο, ιδιαίτερα όταν καλείται να το επιτελέσει με την απουσία της φυσικής παρουσίας.

Σύμφωνα με την πλειοψηφία (100,0%) προκάλεσαν μεγαλύτερη εντύπωση οι εικόνες κατά την εξ αποστάσεως διδασκαλία. Εκτός από τις εικόνες έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση οι ήχοι (50,0%) και τα παιχνίδια (50,0%). Η συντριπτική πλειοψηφία (75,0%) έκρινε ότι θα προτιμούσε να έχει περισσότερο εικόνες, ότι θα προτιμούσε να έχει περισσότερο ήχους (75,5%) και ότι θα προτιμούσε να έχει περισσότερο παιχνίδια (75,0%). Η ενσωμάτωση πολυμεσικών στοιχείων σε ειδικά διαμορφωμένο πρόσθετο εκπαιδευτικό υλικό, που θα αντιστοιχεί στην κάθε θεματική ενότητα των ελληνικών μαθημάτων, μπορεί να συμβάλει στη σχολική διαδικτυακή εκπαίδευση που εστιάζει στην ενταξιακή πορεία των μαθητών, σε επίπεδο βελτίωσης, μάθησης και σχολικής ένταξης. Με τη διπλή κωδικοποίηση των καναλιών επεξεργασίας: α) οπτικών, β) λεκτικών/ακουστικών πληροφοριών ενδεχομένως ενισχύεται το ενδιαφέρον των μαθητών, καλλιεργείται το εσωτερικό τους κίνητρο για πιο ενεργό συμμετοχή κατά τη μαθησιακή διαδικασία, καθώς προάγεται η αλληλεπίδραση, η διάδραση, το ομαδοσυνεργατικό πνεύμα. Μέσα από πολυμεσικές εφαρμογές της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης μπορεί να σχηματιστεί ένα κατάλληλο κανάλι δεκτικότητας επιφέροντας καλύτερα μαθησιακά αποτελέσματα, ανοίγοντας το παράθυρο για πιο ομαλή σχολική και κοινωνική ενσωμάτωση.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Τμήμα Β
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στα πρακτικά του συνεδρίου για την Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους. Άρθρα που δημοσιεύονται στα πρακτικά διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς και με δικαίωμα τροποποίησης μόνον με παρόμοια διανομή (αν αναμείξετε, τροποποιήσετε, ή δημιουργήσετε πάνω στο υλικό, πρέπει να διανείμετε τις δικές σας συνεισφορές υπό την ίδια άδεια όπως και το πρωτότυπο).
Βιογραφικά Συγγραφέων
Δέσποινα Ανδρέα Κωνσταντινίδη, Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου

Η Δέσποινα Κωνσταντινίδη είναι Διδάκτορας στην Εκπαιδευτική Διοίκηση του Πανεπιστημίου Νεάπολις Πάφου σε συνεπίβλεψη με το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Είναι Φιλόλογος, απόφοιτος του τμήματος Φιλολογίας της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών και αριστούχος κάτοχος Μεταπτυχιακού Τίτλου στην Κλασική Φιλολογία του Πανεπιστημίου Κύπρου. Διετέλεσε Ερευνήτρια, Ειδική Επιστήμονας και Επιστημονική συνεργάτης διδάσκοντας στο Τμήμα Κλασικών Σπουδών και Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κύπρου. Ως καθηγήτρια Φιλολογίας έχει διδάξει, μεταξύ άλλων, στα Κρατικά Ινστιτούτα και Επιμόρφωσης Κύπρου και προς το παρόν διδάσκει σε σχολεία της Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης στο πλαίσιο του προγράμματος του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Κύπρου «Δράσεις Κοινωνικής και Σχολικής Ένταξης». Στοιχεία επικοινωνίας: [email protected]

Αναστασία Αθανασούλα-Ρέππα, Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου
Η Δρ Αναστασία Αθανασούλα – Ρέππα είναι Καθηγήτρια Εκπαιδευτικής Διοίκησης και Οργανωσιακής Συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου, αναπληρώτρια Πρόεδρος του Τμήματος Οικονομικών και Διοίκησης και Διευθύντρια της Μονάδας των εξ Αποστάσεως Προγραμμάτων του ιδίου Πανεπιστημίου.
Αναφορές
Ελληνόγλωσσες
Αμοργιανιώτης, Ε. (2020). Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στη σχολική εξ αποστάσεως εκπαίδευση την εποχή του Covid-19. Ποιοτική Προσέγγιση στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. International Journal of Educational Innovation. EEPEK, 2 (7), https://journal.eepek.gr/issue/vol-2-issue-7-2020 (10.10.2021).
Βλάχου, Α. & Ζώνιου-Σιδέρη, Α. (2010). Σχολική ένταξη και συνεργατικές πρακτικές των εκπαιδευτικών γενικής εκπαίδευσης και ειδικής αγωγής. Hellenic Journal of Psychology, 7(2), 180-204.
Γρόσδος, Στ. (2008). Οπτικός γραμματισμός και πολυτροπικότητα, ο ρόλος των εικόνων στη γλωσσική διδασκαλία στο βιβλίο Γλώσσας της Β΄ Δημοτικού, Μεταπτυχιακή Εργασία, Π.Τ.Δ.Ε., Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη.
Δροσινού, Μ. Μαρκάκης, Ε., Χρηστάκης, Κ. & Μελάς, Δ. (2009). Δραστηριότητες μαθησιακής ετοιμότητας. Βιβλίο για τον εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. (Μ.Δροσινού, Ed.). Αθήνα: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων.
Ζαγκότας, Β. (2015). Η πολυαισθητηριακή δύναμη της εικόνας στη διδακτική διαδικασία με έμφαση στο σχολικό εγχειρίδιο της Ιστορίας της Στ΄ τάξης του δημοτικού σχολείου. Μεταπτυχιακή Εργασία, Π.Μ.Σ., Π.Τ.Δ.Ε., Ιωάννινα.
Καμπανέλλου, Π. (2011). Οι απόψεις των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, γενικής και ειδικής αγωγής, για το μοντέλο της παράλληλης στήριξης στο πλαίσιο της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης παιδιών με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Διπλωματική Εργασία, http://www.dspace.lib.uom.gr/bitstream/2159/14473/6/KabanellouPolyxeniMsc2011.pdf (06/10/2016).
Κόμης, Β. (2004). Εισαγωγή στις εκπαιδευτικές εφαρμογές των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών. Αθήνα: Εκδόσεις Νέων Τεχνολογιών.
Λιοναράκης, Α. (2001). Ανοικτή και Εξ Αποστάσεως Πολυμορφική Εκπαίδευση. Προβληματισμοί για μια ποιοτική προσέγγιση σχεδιασμού διδακτικού υλικού. Στο Α. Λιοναράκης (Επιμ.). Απόψεις και Προβληματισμοί για την Ανοικτή και Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση (σελ. 34-52). Αθήνα: Προπομπός.
Λιοναράκης, Α. (2005). Ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση και διαδικασίες μάθησης. Στο Α. Λιοναράκης (Επιμ.). Ανοικτή και Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση. Παιδαγωγικές και Τεχνολογικές Εφαρμογές (σελ. 13-38) Πάτρα: Ανοικτό Ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Λιοναράκης, Α. (2006). Η θεωρία της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και η πολυπλοκότητα της πολυμορφικής της διάστασης. Στο Α. Λιοναράκης (Επιμ.). Ανοικτή και Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση – Στοιχεία θεωρίας και πράξης. Αθήνα: Προπομπός.
Μαυροπαλιάς, Τ. (2013). Αξιολόγηση του Προγράμματος της Παράλληλης Στήριξης. Διδακτορική Διατριβή, http://www. Phdtheses.ekt.gr/eadd/handle/10442/30262 (10.10.2016).
Μουταβελής, Α. (2017). Εφαρμογή των αρχών της διαφοροποιημένης Παιδαγωγικής προσέγγισης στη σχολική τάξη. Στο Γελαστοπούλου, Μ. & Μουταβέλης, Α. (επιμ.), Εκπαιδευτικό υλικό για την παράλληλη στήριξη και την ένταξη μαθητών με αναπηρία ή /και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο σχολείο. Αθήνα: Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής.
Μούτογλη, Σ.Π. (1992). Διαφοροποιημένη διδασκαλία μαθηματικών δεξιοτήτων με ΤΠΕ, σε μαθητή με διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές – σύνδρομο Άσπεγκερ. Μεταπτυχιακή Εργασία. Π.Π., Καλαμάτα.
Ξενοπούλου, Μ.Δ. (2018). Η εικόνα στο σχολικό εγχειρίδιο της γλώσσας της Γ΄τάξης Δημοτικού στο πλαίσιο της αξιοποίησης του Οπτικού Γραμματισμού και της Πολυτροπικότητας. Μεταπτυχιακή Εργασία, Τ.Θ. Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη.
Σοφός, Α., Κώστας, Α., & Παράσχου, Β. (2012). Δια βίου Προγράμματα Μάθησης, Θεωρητικές & Πρακτικές Προσεγγίσεις για Εφαρμογή e-Learning. Ρόδος: Εστία.
Τάσση, Μ. (2006). Ηλεκτρονικό Παιχνίδι: θετικές και αρνητικές επιδράσεις, http://www.newinka.gr (15.08.2015).
Τέλη, Β. (2004). Σχεδίαση και Ανάπτυξη Εκπαιδευτικού Λογισμικού για την υποστήριξη μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε θέματα βασικών δομών προγραμματισμού. Μεταπτυχιακή Εργασία. Δ.Π.Μ.Σ. Π.Μ., Θεσσαλονίκη.
Τριδήμα, Φ., (2020). Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση στην «εποχή του κορονοϊού». Ηλεκτρονική Εφημερίδα «Νέος Κόσμος», https://neoskosmos.com/el/2020/04/19/dialogue/opinion/i-eks-apostaseos-ekpaidefsi-stin-epochi-tou-koronoiou/ (15.08.2020).
Ξενόγλωσσες
Alexopoulou, A., Batsou, A. & Drigas, A. (2021). The contribution of Information and Communication Technologies to the improvement of the adaptive skills and the social inclusion of students with intellectual disability. Research, Society and Development, 10(4), e47010413046.
Booth, T. & Ainscow, M. (2011). Index for inclusion: developing learning and participation in schools. Bristol: Centre for Studies on Inclusive Education.
Boyle, E., Connolly, T. & Hainey, T. (2011). The role of psychology in understanding the impact of computer games. Entertainment Computing, 2(2), 69-74.
Butcher, K.R., (2006). Learning from text with diagrams: Promoting mental model development and inference generation. Journal of Educational Psychogy, 98, 182-197.
Clark, J.M., & Paivio, A. (1991). Dual coding theory and education. Educational Psychology Review, 3, 149-210.
Ferguson, C.J. & Garza, A. (2011). Call of (civic) duty: Action games and civic behavior in a large sample of youth. Computers in Human Behavior, 27(2), 770-775.
Fishman, E. (2008). E-OneRoom Schoolhouse: adapting to the new kids, http://www.eric.ed.gov (15.10.2015).
Hannafin, M.J. & Hooper, S. (1989). An integrated framework for CBI screen design and layout. Computers in human behavior, 5(3), 155-165.
Horton, W. (2006). E-learning by Design. San Francisco, CA: Pfeiffer.
Huang, W.H. (2010). Evaluating leaners’ motivational and cognitive processing in an online game-based learning environment. Computers in Human behavior.
Huang, W.H., Huang, W.Y., & Tschopp, J. (2010). Sustaining iterative game playing processes in DGBL.: The relationship between motivational processing and outcome processing. Computers & Education 55(2), 789-797.
Kebritchi, M., Hirumi, A, Bai, H. (2010). The effects of modern mathematics computer games on mathematics achievement and class motivation. Computers & Education 55, 427-443.
Lindsay, G., & Desforges, M. (1986). Research Supplement: Integrated Nurseries for Children with Special Educational Needs. British Journal of Special Education, 13(2), 63-66.
Mayer, E.,R. (2001). Multimedia Learning. New York: Cambridge University Press.
McCrudden, M.T., Schraw, G. & Lehman, S. (2009). The use of adjunct displays to facilitate comprehension of causal relationships in expository text. Instructional Science, 37, 65-86.
Moreno, R., & Mayer, R.E. (2007). Interactive multimodal learning environments. Educational Psychology Review, 19, 309-326.
Qin, T., Poovendran, P. & BalaMurugan, S. (2021). Student-Centered Learning Environments Based on Multimedia Big Data Analytics. Arabian Journal for Science and Engineering, https://link.springer.com/article/10.1007%2Fs13369-021-05962-4 (20.09.2021).
Risnita, R. & Sari, D.C. (2021). Productivity of Online learning Media For Student Disabilities in Biology Class during Social Distancing Pandemic. International Journal of Disabilities and Social Inclusion, 1(1), 57-59.
Salen, K. (2007). Gaming literacies: a game design study in action. Journal of Educational Multimedia and Hypermedia, 16(3), 301-322.
Shaffer, D.W., Squire, K.R., Halverson, R., & Gee, J.P. (2005). Video games and the future of learning. Phi Delta Kappan, 87(2), 105-111.
Shaffer, D. (2006). Epistemic frames for epistemic games. Computers and Education, 46(3), 223-234.
Stull, A., & Mayer, R.E. (2007). Learning by doing versus learning by viewing: Three experimental comparisons of learner-generated versus author-generated graphic organizers. Journal of Educational Psychology, 99, 808-820.
Unesco, (2007). Convention on the Rights of Persons with Disabilities, στο http://www.mlsi.gov.cy/mlsi/dsid/dsid.nsf/9EA85834AB487A10C2257A7C002CEDA5/file/Symbasi%20OHE%20kai%20Prwtokollo.pdf (20.10.2020).
Valadez, J.J. &. Ferguson, C.J. (2012). Just a game after all: Violent video game exposure and time spent playing effects on hostile feelings, depression, and visuospatial cognition. Computers in Human Behavior, 28(2), 608-616.
Willoughby, T. (2008). A short-term longitudinal study of internet and computer game use by adolescent boys and girls: Prevalence, frequency of use and psychosocial predictors. Developmental Psychology, 44(1), 195-204.