Οι ανάγκες ομάδας έγκλειστων εκπαιδευόμενων ενηλίκων σε κοινωνικό και γνωστικό επίπεδο
Δημοσιευμένα:
Φεβ 10, 2020
Λέξεις-κλειδιά:
Εκπαίδευση Ενηλίκων Έγκλειστοι εκπαιδευόμενοι Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας Σωφρονιστικών Καταστημάτων Εναλλακτικές μορφές μάθησης Eξ Αποστάσεως Εκπαίδευση Προγράμματα εκπαίδευσης έγκλειστων ενηλίκων
Περίληψη
Η εκπαίδευση έγκλειστων ενηλίκων, εκτός από θεμελιώδες δικαίωμα, μπορεί να αποτελέσει μέσο για τη γεφύρωση των κενών στην εκπαίδευση και τις δεξιότητες των ενηλίκων, τη βελτίωση της απασχολησιμότητάς τους και την αλλαγή της προσωπικής συμπεριφοράς και των αντιλήψεων τους. Το παρόν άρθρο παρουσιάζει τις ανάγκες των ενήλικων κρατουμένων σε γνωστικό και κοινωνικό επίπεδο σε Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας στη Λάρισα. Η μελέτη της πορείας και η εστίαση της κατάρτισης υποστηρίζεται στο πρότυπο της διά βίου μάθησης και ο στόχος της είναι να μελετήσει τη δυνατότητα της εναλλακτικής εκπαίδευσης ως παιδαγωγική διαφοροποίησης, που προάγει την διαδικτυακή ένταξη μάθησης στο συγκεκριμένο πλαίσιο. Τα στοιχεία για την παιδαγωγική προσέγγιση, διδασκαλία και αξιολόγηση με τη χρήση ηλεκτρονικής μάθησης μέσω skype συγκεντρώθηκαν μέσω ερωτηματολογίων και ομάδων εστίασης. Η έρευνα έδειξε ότι η αναγκαιότητα της χρήσης των νέων τεχνολογιών κρίνεται στον απόλυτο βαθμό ως αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης των έγκλειστων ενηλίκων, καθώς η εξ αποστάσεως μάθηση μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη των ικανοτήτων τους.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Τεύχος
- Τόμ. 10 Αρ. 3A (2019)
- Ενότητα
- Άρθρα
Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται στα πρακτικά του συνεδρίου για την Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους. Άρθρα που δημοσιεύονται στα πρακτικά διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς και με δικαίωμα τροποποίησης μόνον με παρόμοια διανομή (αν αναμείξετε, τροποποιήσετε, ή δημιουργήσετε πάνω στο υλικό, πρέπει να διανείμετε τις δικές σας συνεισφορές υπό την ίδια άδεια όπως και το πρωτότυπο).
Αναφορές
Αρβανίτη, Ε. (2012). Σχεδιασμοί μάθησης και διαφορετικότητα στο πρόγραμμα εκπαίδευσης μεταναστών «Οδυσσέας». Στο: Π. Γεωργογιάννης (Επιμ.), Διαπολιτισμικό ήτα, Διοίκηση της Εκπαίδευσης και Οικονομική Κρίση στην Κοινωνία, το Σχολείο, την Οικογένεια και τα Ελληνικά ως Ξένη Γλώσσα -15o Διεθνές Συνέδριο, Τόμος Ι. Πάτρα: Πανεπιστήμιο Πατρών, 51-61.
Αυγητίδου, Σ. (2011). Η αξιοποίηση των ημερολογίων στην εκπαιδευτική έρευνα-δράση: προϋποθέσεις και διαδικασίες». Action Researcher in Education, 2: 29-48.
Βεκρής, Λ. & Χοντολίδου, Ε. (2010). Προδιαγραφές Σπουδών για τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας σ. 15-24. Αθήνα ΓΓΕΕ, ΙΔΕΚΕ
Βεκρής, Λ. (2003). Σχολεία δεύτερης ευκαιρίας: Ένα ευρωπαϊκό πειραματικό πρόγραμμα κατά του κοινωνικού αποκλεισμού – Η ελληνική εκδοχή. Στο Βεκρής, Λ., & Χοντολίδου, Ε., Προδιαγραφές σπουδών για τα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας. Αθήνα: ΓΓΕΕ, 17-28.
Bell, J. (1987). Doing your research project: A guide for first time researchers in education and social science. Berkshire: Open University Press.
Bennett, R. (2000). Το αποτελεσματικό φύλλο ελέγχου αξιολόγησης εργαζόμενου από τον εκπαιδευτή. Στο: Prior, J. (επιμ.) Εκπαίδευση και Ανάπτυξη (μτφρ. Νίκος Σαρρής). Αθήνα: Έλλην. Breggins, J. & Talbot, J. (2003). Time to Learn: Prisoners’ Views on Prison Education. Prison Reform Trust.
Βεργίδης, Δ. (2003). Οι εκπαιδευτικοί των σχολείων δεύτερης ευκαιρίας. Το περίγραμμα της θέσης εργασίας τους. Έρευνα. Αθήνα: ΓΓΕΕ-ΙΔΕΚΕ.
Βεργίδης, Δ. (2008). ‘Σχεδιασμός και δόμηση προγραμμάτων εκπαίδευσης ενηλίκων’ στο Δ. Βεργίδης & Α. Καραλής, επιμ., Εισαγωγή στην εκπαίδευση ενηλίκων. Σχεδιασμός, οργάνωση και αξιολόγηση προγραμμάτων, β' έκδ., Πάτρα: Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.
Βεργίδης, Δ.(2010). Οι εκπαιδευτικοί των σχολείων δεύτερης ευκαιρίας. Αθήνα. Cope, B. & Kalantzis, M. 2000. Multiliteracies. Literacy learning and the Design of social Futures. London & New York: Routledge.
Blaauw, E., Roesch, R., Kerkhof, A. (2000). Mental Disorders in European Prison Systems. Int J Law Psychiatry 23(5): 649-63.
Bloor, M, Frankland, J, Thomas, M & Robson, K. (2001). Focus groups in social research, Sage Publications, Thousand Oaks.
Byram, M. (1987). Cultural studies in foreign language education. Multilingual matters 46. Philadelphia: Chevedon.
Caffarella, R. S. (1994). Planning programs for adult learners: A practical guide for educators, trainers, and staff developers. San Francisco: Jossey-Bass.
Carr, P, J. (2003). The new Parochilism: The Imlications of the Beltway Case for Arguments Concerning Informal Social Control. American Journal of Sociology, 108 (6): 1249-1291
Cervero, R. & Wilson, A. (2006): Working the planning table: negotiating democratically for adult, continuing, and workplace education. San Francisco: Jossey Bass.
Clarke, A. (1999): Evaluation research. London: Sage.
Cohen, L., Manion, L., Morrison, K. (2008). Μεθοδολογία Εκπαιδευτικής Έρευνας. Αθήνα: Εκδόσεις Μεταίχμιο (αναθεωρημένη έκδοση).
Cort, P., Härkönen, A. & Volmari, K. (2004). PROFF – Professionalisation of VET Teachers for the Future. Thessaloniki, Greece, CEDEFOP
Cranton, P., & Carusetta, E. (2004). Perspectives on Authenticity in Teaching. Adult Education Quarterly, 55(1), 5-22.
Δρόσου, Ξ. (2016). Η μικροκοινωνία των φυλακών και ο άτυπος κοινωνικός έλεγχος. Διδακτορική διατριβή. Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Σχολή Κοινωνικών Επιστημών & Ψυχολογίας. Τμήμα Κοινωνιολογίας. Αθήνα
Eaton, S. E. (2010). How to use Skype in the ESL/EFL classroom. The Internet TESL Journal, 16(11).
Ευθυνόπουλος, Μ. (2010). Αποτελεσματικότητα των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας: Απόψεις των Αποφοίτων Εκπαιδευομένων του ΣΔΕ Δράμας. Διπλωματική Εργασία. Πάτρα: ΕΑΠ.
European Commission (2005): Study on Access to Education and Training, Basic Skills and Early School Leavers. Brussels: European Commission.
Freire, P. (2009). Δέκα επιστολές προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο.
Φλουρής, Γ. (2000). Η αρχιτεκτονική της διδασκαλίας και η διαδικασία της μάθησης. Αθήνα: Γρηγόρης.
Garrison, R., Archer, W. (2000): A Transactional Perspective on Teaching and Learning: A Framework for Adult and Higher Education. Amsterdam: Pergamon.
Goleman, D. (2000). Η συναισθηματική νοημοσύνη στο χώρο εργασίας. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Heavner, T. (2012). Teaching jazz improvisation via the internet. International journal of Arts & Sciences, 5(5), 585
Jääger, T. (ed.). (2010). Becoming Adult Educators in the European Area (BAEA): The Art of Being an Adult Educator. A Handbook for Adult Educators-to-be. Copenhagen: Danish School of Education, Aarhus University.
Jarvis, (2004). Συνεχιζόμενη εκπαίδευση και κατάρτιση. Θεωρία και πράξη. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Jarvis, P. (2006). Τριάντα λεπτά με τον Καθηγητή Peter Jarvis (συνέντευξη στον Γιώργο Κουλαουζίδη). Πάτρα: Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Ιωσηφίδης, Θ. (2003). Ανάλυση ποιοτικών δεδομένων στις κοινωνικές επιστήμες. Αθήνα: Κριτική.
Ιωσηφίδης, Θ. (2008). Ποιοτικές μέθοδοι έρευνας στις κοινωνικές επιστήμες. Αθήνα: Κριτική.
Καρατζά, Μ. (2005). Ο ρόλος του εκπαιδευτή ενηλίκων για την υποστήριξη της διά βίου μάθησης. Εκπαίδευση Ενηλίκων, 5, 4-8.
Καψάλης, Α. & Παπασταμάτης, Α. (2000). Εκπαίδευση Ενηλίκων β΄. Διδακτική Ενηλίκων. Θεσσαλονίκη: Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Καψάλης, Α. & Παπασταμάτης, Α. (2002). Εκπαίδευση ενηλίκων α΄: γενικά εισαγωγικά θέματα. Θεσσαλονίκη: Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Kelly, A. (2006). The Curriculum: Theory and Practice. London: Sage.
Κελπανίδης, Μ. & Βρυνιώτη, Κ. (2004): Διαβίου μάθηση: Κοινωνικές προϋποθέσεις και λειτουργίες. Δεδομένα και διαπιστώσεις. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Kidd, J.R. (1973). HowAdults Learn. New York: Associated Press.
Κόκκος, Α. (2005). Εκπαίδευση Ενηλίκων. Ανιχνεύοντας το πεδίο. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Κόκκος, Α. (2010). Κριτικός Στοχασμός: Ένα Κρίσιμο Ζήτημα. Στo Δ. Βεργίδης & Α. Κόκκος (Επιμ.), Εκπαίδευση Ενηλίκων: Διεθνείς Προσεγγίσεις και Ελληνικές Διαδρομές (σσ. 65-93) Αθήνα: Μεταίχμιο.
Κόκκος, Α. (2017). Εκπαίδευση και Χειραφέτηση. Μετασχηματίζοντας στερεοτυπικές αντιλήψεις στο σχολείο και στην εκπαίδευση ενηλίκων. Αθήνα: Επιστημονική Ένωση Εκπαίδευσης Ενηλίκων.
Κουτσελίνη, Μ. (2004). Το Μετανεοτερικό Αναλυτικό Πρόγραµµα και η ∆ιδακτική Πράξη, Επιστήµες της Αγωγής (2).
Krueger, R.A, and Casey, M.A. (2000). Focus Groups: A Practical Guide for Applied Research. 3rd ed. Thousand Oaks, CA: Sage
Κυριαζή, Ν. (2002). Η κοινωνιολογική έρευνα; Κριτική επισκόπηση των μεθόδων και των τεχνικών. Αθήνα: Ελληνικά γράμματα.
Leone, P. Christle, C. and Nelson, M. (2003). Scholl failure, race and disability: Promoting positive outcomes, decreasing vulnerability for involvement with the juvenile delinquency system. EDJJ: The National Center on Education, Disability and Juvenile Justice.
Linares-Orama, N. (2005). Language –learning disorders and youth incarceration. Journal of Communication Disorders, 38: 311-319.
Λιναρδάτου, Χ., & Μανούσου, Ε. (2014). Η Ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση σε άτομα κοινωνικά αποκλεισμένα, όπως οι κρατούμενοι. Μελέτη περίπτωσης: η εκπαίδευση των κρατουμένων στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο της Μ. Βρετανίας. Ανοικτή Εκπαίδευση: το περιοδικό για την Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση και την Εκπαιδευτική Τεχνολογία, 10(1), 49-68. doi:http://dx.doi.org/10.12681/jode.9811
Linna, E. & Jansen, J. (2000). Second Chance Schools Evaluation Lot 3 Teaching Methodologies. Final Report. Centrum Voor Europese Studies En Opleidingen (CESO).
Λιοναράκης, Α. (2001). ≪Ανοικτή και εξ αποστάσεως πολυμορφική εκπαίδευση: προβληματισμοί για μια ποιοτική προσέγγιση σχεδιασμού διδακτικού υλικού≫, στο: Α. Λιοναράκης (επιμ.) Απόψεις και προβληματισμοί για την ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Αθήνα: Προπομπός.
Μανούσου, Ε., Λιοναράκης, Α. (2007). Διεθνείς εφαρμογές εναλλακτικών μορφών εκπαίδευσης σε μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Open Education, the Journal for Open and Distance Education and Educational Technology, Τεύχος 6, 95 – 107.
Mason, J. (2003). Η διεξαγωγή της ποιοτικής έρευνας. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Mears, D. & Aron, L. (2003). Addressing the Needs of Youth with Disabilities in the Juvenile Justice System: The Current State of Knowledge. Washington, DC: Urban Institute.
Mertens, D. (2009). Έρευνα και αξιολόγηση στην εκπαίδευση και την ψυχολογία. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Mezirow, J. (2007). Μαθαίνοντας να σκεφτόμαστε όπως ένας ενήλικος. Κεντρικές έννοιες της θεωρίας του μετασχηματισμού. Στο J. Mezirow και Συνεργάτες, Η Μετασχηματίζουσα Μάθηση Αθήνα: Μεταίχμιο, σ. 43-71.
Mezitow, J. (1991). Transformative dimensions of adult learning, San Francisco: Jossey-Bass.
Μυστακίδου, Θ. (2012). Αποτελεσματικότητα σχολείων δεύτερης ευκαιρίας: απόψεις εκπαιδευομένων. Βόλος.
Μωραίτη, Α, Παπαδάτου, Δ. (2010). Η Χρήση των Ομάδων Εστιασμένης Συζήτησης στη Συλλογή Ποιοτικών Δεδομένων. Νοσηλευτική, 49 (4): 347– 54
Noye, D., Piveteau, J. (1999). Πρακτικός οδηγός του εκπαιδευτή. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Πηγιάκη, Π. (2006). Δημοκρατική-Κριτική Εκπαιδευτική Καινοτομία: Μαθήματα από το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας. Αθήνα: Γρηγόρης.
Posch, P. (2004). Η κοινωνική αλλαγή και οι συνέπειές της για τη διδασκαλία και τη μάθηση. Στο Γ. Μπαγάκης (Επιμ.), Ο εκπαιδευτικός και το αναλυτικό πρόγραμμα. Αθήνα: Μεταίχμιο, 41-52.
Ρηγούτσου, Ε. (2005). Συμβουλευτική Κρατουμένων. Αθήνα: ΙΔΕΚΕ. ΥΠΕΠΘ, ΕΠΕΑΕΚ 2, Μέτρο 1.1. ενέργεια 1.1.2., Πράξη 1.1.2Β. Διαθέσιμο στον δικτυακό τόπο: http://repository.edulll.gr/132
Robson, C. (2007). Η έρευνα του πραγματικού κόσμου: Ένα μέσο για κοινωνικούς επιστήμονες και επαγγελματίες ερευνητές. Αθήνα: Gutenberg.
Rogers, A. (1999). Η Εκπαίδευση Ενηλίκων (μτφ. Μ. Παπαδοπούλου, Μ. Τόμπρου). Αθήνα: Μεταίχμιο. Ryback, D. (1998). Putting Emotional Intelligence to Work: Successful Leadership is More Than IQ. Boston: Butterwork-Heinemann.
Ryback D. (1998). Putting emotional intelligence to work. Successful leadership is more than IQ. Butterworth-Heinemann.
Stake, R. (1995). The art of case study research. London: Sage.
Stenhouse, L. (2003). Εισαγωγή στην έρευνα και την ανάπτυξη του αναλυτικού προγράμματος. Αθήνα: Σαββάλας.
Τεχνικό Δελτίο Έργου (2006). Μέτρο 1.1. «Βελτίωση των συνθηκών ένταξης στο εκπαιδευτικό σύστημα ατόμων ειδικών κατηγοριών». Ενέργεια 1.1.2. « Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας-Εκπαίδευση Ενηλίκων». Κατηγορία Πράξεων Α: «Επέκταση και Αναβάθμιση του Θεσμού των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας». Αθήνα: ΓΓΕΕ.
Toch, H. (1977). Living in prison: The ecology of survival, Free Press, Νέα Υόρκη
Τσέργας, Ν. (2007). Η μετάβαση από το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας στην αγορά εργασίας. Στο Κουτρούμπα, Κ., Νικολοπούλου, Β. και Χατζηθεοχάρους, Π. (Επιμ.), Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας: Μια εναλλακτική προσέγγιση της γνώσης στο πλαίσιο της ελληνικής εκπαιδευτικής πραγματικότητας. Αθήνα: ΓΓΕΕ, 97-108.
Τσιμπουκλή, Α. και Φίλλιπς, Ν. (2010). Εκπαίδευση εκπαιδευτών ενηλίκων. Σχεδιασμός διδακτικής ενότητας. Αθήνα: ΙΔΕΚΕ
Westphalen, K. (2000). Αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων: Εισαγωγή στη μεταρρύθμιση του Curriculum. Θεσσαλονίκη: Κυριακίδη.
White, R. (2001). Curriculum Innovation: A celebration of classroom practice. Buckingham: Open University Press.
Winters, C. (1997). Learning Disabilities, Crime Delinquency and Special Education Placement. Adolescence (32): 451- 462.
Χασιώτης, Β. (2010). Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση εκπαιδευτικής παρέμβασης για το γραμματισμό ενηλίκων κρατουμένων. Το παράδειγμα των Δικαστικών φυλακών Διαβατών Θεσσαλονίκης. Διδακτορική διατριβή. Τόμος Ι. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Παιδαγωγικό τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης: http://invenio.lib.auth.gr/record/123689/files/Xasiotis.pdf.
Yin, R. (1994). Case study research. London: Sage.
Χατζηγεωργίου, Γ. (2004). Ο σχεδιασμός των αναλυτικών προγραμμάτων από μια ολιστική-οικολογική προοπτική: Ένα θεωρητικό πλαίσιο. Στο Μπαγάκης, Γ. (Επιμ.), Ο εκπαιδευτικός και το αναλυτικό πρόγραμμα. Αθήνα: Μεταίχμιο,70-76.
Zabel, R. H. and Nigro, F.A. (1999). Juvenile offenders with behavioral disorders, learning and no disabilities: Self-reports of personal, family, and school characteristics. Behavioral Disorders, 25: 22-40.
Ζαρίφης, Γ. (2009). Ο κριτικός στοχασμός στη μάθηση και εκπαίδευση ενηλίκων. Θεωρητικές προσεγγίσεις και πρακτικές προεκτάσεις. Αθήνα: Παπαζήση.
