Η εξ αποστάσεως εμπειρία διεξαγωγής εργαστηρίου βιωματικής εκπαίδευσης ενηλίκων συμβούλων επαγγελματικού προσανατολισμού


Δημοσιευμένα: Ιαν 22, 2022
Λέξεις-κλειδιά:
εξ αποστάσεως εκπαίδευση βιωματική εκπαίδευση σύμβουλοι επαγγελματικού προσανατολισμού καλές πρακτικές προκλήσεις εμπόδια
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΑΝΔΡΕΑ ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ
Περίληψη
Η παρούσα εργασία επιχειρεί μία αποτύπωση της εμπειρίας από την εφαρμογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης κατά την περίοδο της πανδημίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στο πλαίσιο του ετήσιου εργαστηρίου ομαδικής παρέμβασης με προσωπική ανάπτυξη του προγράμματος εκπαίδευσης στην συμβουλευτική και τον προσανατολισμό (ΠΕΣΥΠ) της ΑΣΠΑΙΤΕ. Ακολουθείται η ποιοτική μεθοδολογική προσέγγιση βασισμένη στον κριτικό αναστοχασμό των συμμετεχόντων στο βιωματικό εργαστήριο, στις ομάδες εστίασης μεταξύ των εκπαιδευομένων, καθώς και στα ημερολόγια καταγραφής της προσωπικής τους εμπειρίας από τις βιωματικές συναντήσεις. Απώτερος σκοπός είναι η κοινοποίηση πρακτικών της εξ αποστάσεως επιμόρφωσης που φάνηκαν να λειτουργούν αποδοτικά κατά την άποψη των ίδιων των εκπαιδευομένων στο πλαίσιο ενός βιωματικού εργαστηρίου συμβουλευτικής, όπως και η παρουσίαση των εμποδίων και των προκλήσεων αναφορικά με το σχεδιασμό και την υλοποίηση επιμορφωτικών βιωματικών δράσεων στη συμβουλευτική στην μετά την πανδημία εποχή.
Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Τμήμα Β
Βιογραφικό Συγγραφέα
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΑΝΔΡΕΑ ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ, ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.)

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ, ΑΣΠΑΙΤΕ

ΛΕΚΤΟΡΑΣ-ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ

Αναφορές
Αρχοντάκη, Ζ, & Φιλίππου, Δ. (2003). 205 βιωματικές ασκήσεις για εμψύχωση ομάδων ψυχοθεραπείας, κοινωνικής εργασίας, εκπαίδευσης. Αθήνα: Καστανιώτης.
Γκιάστας, Ι. (2006). Θεωρία και πράξη στη βιωματική εκπαίδευση στη συμβουλευτική. Ποιοτική έρευνα στο πλαίσιο του Π.Ε.Σ.Υ.Π. Επιθεώρηση Συμβουλευτικής – Προσανατολισμού, τ. 76-77, Μάρτιος-Ιούνιος 2006, σσ. 31-48.
Γκιάστας, Ι. (2008). Ψυχολογία ομάδων. Εισαγωγή στην εκπαίδευση ενηλίκων. Τόμος Δ΄, Πάτρα: Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Β΄ έκδοση, σσ. 221-277.
Howard, S. (2019). Ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία και συμβουλευτική. Εγχειρίδιο ανάπτυξης δεξιοτήτων. Επιστημονική επιμέλεια: Τσιριγώτης Θ., Μετάφραση: Μυτηληνάκης, Μ. Χανιά: Εκδόσεις Κάθεξις.
Καλαντζή-Αζίζι, Α. (1994). Ψυχολογία της επικοινωνίας, ενότητα: Μικροσυμβουλευτική. Αθήνα: Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τομέας Ψυχολογίας.
Κοσμίδου- Hardy, Χ. (2001). Η βιωματική εκπαίδευση καθηγητών-συμβούλων ΣΕΠ: Αξιολογώντας ένα παράδειγμα. Επιθεώρηση Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού, 56-57, σσ. 13-18.
Κοσμόπουλος, Α. & Μουλαδούδης, Γ. (2003). Ο Carl Rogers. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Λαζαράκη, Φ., Λαμπίρη, Μ., & Λαρεντζάκη, Αικ. (2021). Εκπαιδεύοντας εκπαιδευτικούς δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε βιωματικές δράσεις για τη συμπερίληψη μαθητών/τριών με διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο. Εισήγηση στο 7ο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο, Κοινωνική ευαλωτότητα και ανάπτυξη: Προκλήσεις στην εκπαίδευση, την οικονομία και τον πολιτισμό. Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών (Ι.Α.Κ.Ε.). Υπό Δημοσίευση.
Lobrot, M. (1974). L’ animation non directive des groups. Paris: P.B.P.
Lobrot, M. (1989). L’écoute du désir en formation et thérapie. Paris: Retz.
Μπενετή, Φ. (2020). Εμψύχωση ομάδας με τη συνθετική παιγνιόδραση. Α΄ Τόμος, Η εμψύχωση. 411 παιχνίδια και ασκήσεις για παιδιά και ενήλικες. Ένας ολοκληρωμένος οδηγός θεωρίας και πρακτικής εφαρμογής για όσους εργάζονται με ομάδες. Αθήνα: Εκδόσεις Εμψύχωσις.
Ναυρίδης, Κ. (1994). Κλινική κοινωνική ψυχολογία. Αθήνα: Εκδ. Παπαζήση.
Nitsun, M. (1996). The anti-group. London: Routledge.
Rogers, C. (1991). Ομάδες συνάντησης. Αθήνα: Δίοδος.
Φιλίππου, Δ. & Καραντάνα, Π. (2010). Ιστορίες για να ονειρεύεσαι .. Παιχνίδια για να μεγαλώνεις… Για εμψύχωση βιωματικών ομάδων προσωπικής ανάπτυξης. Αθήνα: Καστανιώτης.
Weinberg, H. (2020). Online group psychotherapy: Challenges and possibilities during COVID-19 – A Practice Review Group Dynamics: Theory, Research and Practice 2020, vol. 24 (3), pp. 201-211.