Ο σχεδιασμός και η αξιοποίηση μιας ψηφιακής κοινότητας μάθησης για την συνεργατική εξ αποστάσεως επιμόρφωση εκπαιδευτικών σε ζητήματα φιλαναγνωσίας, μια δια βίου διαδικασία μάθησης;The design and utilization of a digital learning community for cooperative distance learning of teachers in thermal reading, a lifelong learning process.


Δημοσιευμένα: Δεκ 21, 2017
Λέξεις-κλειδιά:
Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση Ψηφιακές Κοινότητες Μάθησης Δια βίου εκπαίδευση Συνεργατική Μάθηση Φιλαναγνωσία
ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΟΥΡΙΔΟΥ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΥ
Περίληψη

Η διείσδυση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση και η ανάγκη πρόσβασης στη γνώση προώθησαν την εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Οι δυνατότητες που καλλιεργούνται μέσω της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης είναι πολλές και στην πράξη συνεχώς διευρύνονται καθώς αναπτύσσεται η ευχρηστία και η φιλικότητα των ΤΠΕ και ιδιαίτερα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και επεκτείνεται η αξιοποίηση τους σε κάθε είδους εκπαιδευτική διαδικασία.

Στο πλαίσιο αυτό, η εργασία αυτή, η οποία προκύπτει από τα αποτελέσματα της Διπλωματικής Εργασίας της κας Χουρίδου (2016) αφορά στο θέμα του σχεδιασμού και αξιοποίησης μιας ψηφιακής κοινότητας μάθησης εκπαιδευτικών για την συνεργατική  εξ αποστάσεως επιμόρφωσή τους, με απώτερο στόχο την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Τμήμα Β
Αναφορές
Αβούρης, Ν. & Κόμης, Β. (2003). Σύγχρονη συνεργασία από απόσταση: ζητήματα επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης, Στο: Α. Λιοναράκης (Επιμ.), 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο για την Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση (σ. 341-351). Πάτρα: Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Αβούρης, Ν., Καραγιαννίδης, Χ., & Κόμης, Β. (2007). Στο: Β. Κόμης(Επιμ.), Συνεργατική Τεχνολογία. Αθήνα: Εκδόσεις Κλειδάριθμος.
Αναστασιάδης, Π. (2006). Περιβάλλοντα μάθησης στο Διαδίκτυο και εκπαίδευση από απόσταση. Στο: Α. Λιοναράκης(Επιμ.), Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση: Στοιχεία Θεωρίας και Πράξης (σ. 108-150). Αθήνα: Εκδόσεις Προπομπός.
Αναστασιάδης (2014). Η έρευνα για την ΕξΑΕ με τη χρήση των ΤΠΕ (e-learning) στο Ελληνικό Τυπικό Εκπαιδευτικό Σύστημα. Ανασκόπηση και προοπτικές για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.. Ανοικτή Εκπαίδευση: το περιοδικό για την Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση και την Εκπαιδευτική Τεχνολογία, 10, 5-32.
Andreatos, A.(2007). Virtual Communities and their Importanse for Informal Learning. International Journal of Computers, Communications & Control, 2(1), pp.39-47.
Barab, S. & Schatz, S. (2001). Using Activity Theory to Conceptualize Online Community and Using Online Community to Conceptualize Activity Theory. Presented at the annual meeting of the American Educational Research Association, Seattle: WA.
Bird, M., Hammersley, M., Gomm, R., Woods, P. (1999). Εκπαιδευτική Έρευνα στην Πράξη, Εγχειρίδιο Μελέτης. Μτφρ. Ε. Φράγκου, Πάτρα: ΕΑΠ.
Γλέζου, Κ., & Γρηγοριάδου, Μ. (2010). Ελληνικά Διαδικτυακά Εκπαιδευτικά Κοινωνικά Δίκτυα. Στο: Α. Κολτσάκης, Γ. Σαλονικίδης, Πρακτικά 2ου Πανελλήνιου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου Ημαθίας "Ψηφιακές και Διαδικτυακές εφαρμογές στην εκπαίδευση" (σσ. 1665-1677) (Επιμ.). Μ.Δοδοντσής. Βέροια Νάουσα, 23¬-25 Απριλίου 2010.
Cohen, L. Manion, L & Morrison, K. (2007). Μεθοδολογία εκπαιδευτικής έρευνας (Μτφρ. Κυρανάκης Σ., Μαυράκη Μ., Μητσοπούλου Χ., Μπιθαρά Π., Φιλοπούλου Μ.). Αθήνα: Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Darling-Hammond, L. (1994). Professional Development Schools: Schools for Developing a Profession. New York: Teachers College Press.
Dillenbourg, P., & Fischer, F. (2007). Computer-supported collaborative learning: The basics. Zeitschrift für Berufs-und Wirtschaftspädagogik, 21, 111-130.
ΕΚΕΒΙ & Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. (2010). Σχέδιο για την προώθηση και υλοποίηση της φιλαναγνωσίας στην Α, Β και όλων των τάξεων των ολοήμερων δημοτικών σχολείων με ενιαίο αναμορφωμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα (Ε.Α.Ε.Π), ΕΣΠΑ(2007/13).
Έρευνα PIRLS. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2016 από: http://timssandpirls.bc.edu
Faulkner, D., Swann, J., Baker, S., Bird, M., Carty, J. (1999). Εξέλιξη του Παιδιού στο Κοινωνικό Περιβάλλον, Εγχειρίδιο Μεθοδολογίας. Μτφρ. Α. Ραυτοπούλου, Πάτρα: ΕΑΠ.
Jarvis, P. (2004). Adult education and lifelong learning: Theory and practice. Routledge.
Καλογιαννάκης, Μ. (2006). Προσεγγίσεις της εκπαίδευσης από απόσταση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στο: Κ. Βασιλάκης & Μ. Καλογιαννάκης (επιμ) (Σελ.90). Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Γενικό Τμήμα Θετικών Επιστημών.
Κόμης, Β. (2004). Εισαγωγή στις εκπαιδευτικές εφαρμογές των τεχνολογιών πληροφορίας και των επικοινωνιών (112, 127, 247-248). Αθήνα: Εκδόσεις Νέων Τεχνολογιών.
Kron, F., & Σοφός, Α. (2007). Διδακτική των μέσων. Νέα μέσα στο πλαίσιο διδακτικών και μαθησιακών διαδικασιών. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.
Κώστας, Α., Βρατσάλης, Κ. & Σοφός, Α.(2011). Διαδικτυακές Κοινότητες: Διερεύνηση προσδοκιών εκπαιδευτικών & χρήσης υπηρεσιών. Πρακτικά 2ου Πανελλήνιου Συνεδρίου, με θέμα: Ένταξη και χρήση των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία, 28-30 Απριλίου. Πάτρα. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2016 από www.cetl.elemedu.upatras.gr/proc2/proceedings.
Λιοναράκης, Α. (2006). Η θεωρία της εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης και η πολυπλοκότητα της πολυμορφικής της διάστασης. Στο: Α. Λιοναράκης (Επιμ.), Ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση: Στοιχεία θεωρίας και πράξης. Αθήνα: Εκδόσεις Προπομπός.
Λιοναράκης, Α. (2006). Ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση: Στοιχεία θεωρίας και πράξης. Αθήνα: Εκδόσεις Προπομπός. (Παράλληλα Κείμενα για τη ΘΕ «Ανοιχτή και Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση» ΕΚΠ 65. (2006). Πάτρα: Ε.Α.Π.
Λιοναράκης Α. (2009). Η Εκπόνηση Μεθοδολογικής Προσέγγισης (Διδακτική) των Προγραμμάτων δια βίου Εκπαίδευσης από Απόσταση, Αθήνα (Σελ. 79), Υπουργείο Παιδείας, Δια βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων, Γενική Γραμματεία Δια βίου Μάθησης, Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων.
Λιοναράκης, Α. & Φραγκάκη, Μ. (2009). Πολυμορφικό Μοντέλο Κριτικής Ηλεκτρονικής Κοινότητας Μάθησης: Στοιχεία μιας Ποιοτικής Νοηματοδοτημένης Μάθησης από Απόσταση. Αθήνα: Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Lionarakis, A., Panagiotopoulos, C & Xenos, M. (2005). Open and distance learning tools of information and communication technologies for effective learning. Στο: Α. Λιοναράκης (επιμ.) Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση. Παιδαγωγικές και τεχνολογικές εφαρμογές.(σελ.81-91). Πάτρα: ΕΑΠ.
Μανούσου, Ε. (2008). Προδιαγραφές παιδαγωγικού πλαισίου για την εφαρμογή πολυμορφική συμπληρωματικής εξ Αποστάσεως Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης σε μαθητές ολιγοθέσιων και απομακρυσμένων σχολείων της Ελλάδας( Διδακτορική Διατριβή, ΕΑΠ). Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2016 από http: phdtheses.ekt.gr/eadd/handle/.
Μαστρογιάννης, Α. (2013). Εκπαιδευτική Τεχνολογία, Εκπαιδευτικό Λογισμικό και Θεωρίες Μάθησης. Αγρίνιο: Αυτοέκδοση
McConnell, D. (2000). Implementing computer supported cooperative learning. Psychology Press.
Moore, A., & Brooks, R. (2000). Learning communities. International Journal of Adult and Vocational Learning, 1, 1-15.
Noye, D. & Piveteau, J. (1999). Πρακτικός οδηγός του εκπαιδευτή. Αθήνα:Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Οικονόμου, Α., & Καραγιώργη, Γ. (2008). Διαδικτυακές Κοινότητες Εκπαιδευτικών: Εκπαίδευση και Κατάρτιση 2010. Δελτίο Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Κύπρου, 10, 8-11.
Παπαδημητρίου, Σ, Λαμπροπούλου, Ν., Βιβίτσου, Μ., & Σπυρόπουλου, Δ. (2008). Κοινωνική Δικτύωση Εκπαιδευτικών για Συνεργασία και Συνδημιουργία στο: Facebook: μια Μελέτη Περίπτωσης των εκπαιδευτικών. Άρθρο στα Πρακτικά του 5oυ Πανελλήνιου Συνεδρίου Επιστημονικής Ένωσης Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας για τη διάδοση των Τ. Π. Ε. στην εκπαίδευση «Τ.Π.Ε. & Εκπαίδευση», 4 & 5 Οκτωβρίου 2008.
Παπαστεργίου, Μ., Μπλούγας, Β. & Σιακαβάρας, Γ. (2010). Πλατφόρμα e-μάθησης, «Δημιουργία υποδομών ηλεκτρονικής μάθησης για θέματα Φυσικής Αγωγής και Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας». Τρίκαλα: ΤΕΦΑΑ ΠΘ.
Ράπτης, Α.,& Ράπτης, Α. (2006). Μάθηση και Διδασκαλία στην Εποχή της Πληροφορικής: Ολική Προσέγγιση. Τόμοι. Α& Β. Αθήνα.
Rogers, A. (1999). Η Εκπαίδευση Ενηλίκων. Αθήνα: Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Schwier, A., R., Morrison, D., & Ben D. (2008). A Comparison of Formal and non-Formal Virtual learning Communities. Proceedings of the 7th IASTED International Conference “Web-based Education” March 17-19, 2008 Innsbruck, Austria, pp. 321- 325.
Sharan, Y.(2014). Meaningful learning in the cooperative classroom. Education 3-13: International Journal of Primary, Elementary and Early Years Education. Vol.43, No.1/2014.pages 83-94. London.
Silverman, D. (2000). Doing Qualitative Research: A Practical Handbook. London: Sage.
Slavin, R. (1995). When and why does cooperative learning increase achievement. In R. Hertz-Lazarowitz and N. Miller (Eds). Interaction in cooperative learning Cambridge University Press.
Tam, M. (2000). Constructivism, instructional design, and technology: Implications for transforming distance learning. Educational Technology & Society, 3(2), p.p.50-60.
Τσιλπιρίδης, Μ. (2010). Περιβάλλοντα Ηλεκτρονικής Μάθησης (e-learning). Δυνατότητες και Παραδείγματα συνεργατικής μάθησης, αυτενέργειας των μαθητών και εξατομίκευσης γνώσης. Στο Πρακτικά 2ου Πανελλήνιου Εκπαιδευτικού Συνέδριο Ημαθίας: "Ψηφιακές και Διαδικτυακές Εφαρμογές στην Εκπαίδευση". Νάουσα, 23- 25 Απριλίου 2010 (σσ. 346-354).
Varlamis, I. Apostolakis, I. (2010). A Framework for the Quality Assurance of Blended E-Learning Communities, Lecture Notes in Computer Science. Spring, 6278:23-32.
Ψαλλιδάς, Β. & Μανούσου, Ε. (2011). Η αξιοποίηση των εργαλείων των web 2.0. για την εφαρμογή της συμπληρωματικής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μελέτη περίπτωσης: “Ο σχεδιασμός και η οργάνωση του μαθήματος της Βιολογίας Γ’ Γυμνασίου, των προγραμμάτων της εκπαίδευσης για την αειφόρο ανάπτυξη” Β’ Γυμνάσιο Βούλας. στο: 6th international conference in open and distance learning. Λουτράκι: Ε.Α.Π, Α.Π.Κ, Ελληνικό Δίκτυο της Ανοικτής και εξ ΑΕ, Open Education, The Journal for Open and Distance Education & Educational Development. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2016 από http://icold2011.eap.gr/icold2011en/