Ενεργητική Εναρμόνιση των Παιδιών με τους Χώρους τους


Δημοσιευμένα: Ιουλ 27, 2019
Λέξεις-κλειδιά:
βιωματική επικοινωνιακή μάθηση συνεργασία διαθεματικότητα συστημική προσέγγιση ευελιξία ποικιλία εκπαιδευτική διαδικασία χώρος ως πεδίο αγωγής
Θωμαή Μπατιάνη (Thomai Batiani)
Περίληψη

Οι αλλαγές της σημερινής πραγματικότητας είναι ραγδαίες. Tα θεωρητικά και ερευνητικά δεδομένα για τον τρόπο μάθησης και ανάπτυξης των παιδιών εξελίχθηκαν. Η ανάγκη λοιπόν της αναθεώρησης και αναπροσαρμογής του διδακτικού και μαθησιακού περιβάλλοντος είναι επιτακτική. Στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού των εκπαιδευτικών μονάδων, η βιωματική-επικοινωνιακή μάθηση, η συνεργασία, η διαθεματικότητα και ο χώρος δημιουργούν νέες μορφές προσέγγισης της γνώσης. Στην παρούσα εργασία, αναφέρονται, αρχικά, οι σύγχρονες παιδαγωγικές τάσεις που επηρέασαν την εκπαιδευτική σκέψη και πολιτική. Στη συνέχεια, περιγράφεται ένα εγχείρημα εφαρμογής των παιδαγωγικών αυτών αντιλήψεων σε νηπιαγωγείο του Νομού Χανίων στην Κρήτη. Ακολουθεί μια πρόταση σχεδιασμού ανάπλασης της αυλής βασισμένη στις σύγχρονες παιδαγωγικές αρχές οργάνωσης των σχολικών χώρων. Στόχος της εργασίας είναι η διαμόρφωση ενός ευέλικτου και ποικίλου εκπαιδευτικού περιβάλλοντος υπό το πρίσμα της συστημικής θεώρησης, με απώτερο σκοπό την παρακίνηση της ενεργητικής συμμετοχής των παιδιών στους χώρους δράσης τους. Με τα νέα δεδομένα, το ίδιο το παιδί γίνεται πρωταγωνιστής στην οικοδόμηση της γνώσης του και ταυτόχρονα υποστηρίζεται η ολόπλευρη ανάπτυξή του.

 

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • ΘΕΜΑΤΙΚΗ Ι Μετασχηματισμοί των σχολικών χώρων και εκπαιδευτική αλλαγή
Βιογραφικό Συγγραφέα
Θωμαή Μπατιάνη (Thomai Batiani)
Νηπιαγωγός
Αναφορές
Γερμανός, Δ. (2001). Χώρος και Διαδικασίες Αγωγής. Αθήνα: Gutenberg.
Γερμανός, Δ. (2002). Οι Τοίχοι της Γνώσης. Σχολικός Χώρος και Εκπαίδευση. Αθήνα: Gutenberg.
Γερμανός, Δ. (επιμ.) (2003). Παιδαγωγικός Ανασχεδιασμός για την Προώθηση της Συνεργατικής Μάθησης. Στο Κυπριακός Σύνδεσμος Συνεργατικής Μάθησης. Συνεργατικό Σχολείο από τη Θεωρία στην Πράξη, σσ. 79-88. Λευκωσία.
Δάλκος, Γ. (2003). Τα αναλυτικά προγράμματα και η ανάγκη της διαθεματικής προσέγγισης της γνώσης. Στο Τα εκπαιδευτικά (65-66): 86-97.
Κολιάδης, Ε. (2002). Γνωστική Ψυχολογία, Γνωστική Νευροεπιστήμη και Εκπαιδευτική Πράξη. Αθήνα: Γρηγόρης.
Ματσαγγούρας, Η. Γ.(1997). Στρατηγικές διδασκαλίας. Αθήνα: Gutenberg.
Ματσαγγούρας, Η. Γ. (2000): Η σχολική τάξη. Αθήνα. Γρηγόρης.
Μουμουλίδου, Μ. (2006). Η παιδαγωγική του Σχεδίου Εργασίας στην Προσχολική Εκπαίδευση. Αθήνα: Τυπωθήτω.
Μπακιρτζής, Κ. (1996). Η Δυναμική της Αλληλεπίδρασης στην Επικοινωνία. Αθήνα: Gutenberg.
Mπίκος, Κ. (2004). Αλληλεπίδραση και κοινωνικές σχέσεις στη σχολική τάξη. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Πυργιωτάκης, Ι. (1999). Εισαγωγή στην Παιδαγωγική Επιστήμη. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Σφυρόερα, Μ. (2007). Διαθεματική προσέγγιση της γνώσης. Κλειδιά και αντικλείδια. Αθήνα: ΥΠΕΠΘ.
Ταμουτσέλη, Κ. (1997). Αγωγή και παιδί προσχολικής ηλικίας. Διδακτορική Διατριβή. ΑΠΘ.
Τσουκαλά, Κ. (2000). Τάσεις στη σχολική Αρχιτεκτονική. Β΄ έκδοση. Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής.
Χαραλάμπους, Ν. (1996). Η διαφορική επίδραση της συνεργατικής και ατομικής μάθησης στη σχολική επίδοση. Διδακτορική διατριβή. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Χρυσαφίδης, Κ. (2003). Βιωματική-Επικοινωνιακή διδασκαλία. Η εισαγωγή της μεθόδου project στο σχολείο. Αθήνα: Gutenberg.
Φράγκος, Χ. (1994). Ψυχοπαιδαγωγική. Αθήνα: Gutenberg.
Allport, G. (1979). The Nature of Prejudice. Massachusetts: Addison-Wesley Publishing Company.
Black, J. E., Jones, T. E., Nelson, C. A., και Greenough, W. T. (1999). Neural Plasticity and Human Development. Στο Current Direction in psychological science 8 (2): 42-45.
Epstein, A. S. (2007). Essentials of Active Learning in Preschool: Getting to Know the High/Scope Curriculum. Ypsilanti: High/Scope Press.
Fisher, J. (1996): Starting from the Child? Teaching and Learning from 4 to 8. Buckingham, Philadelphia: Open University Press.
Gardner, H. (1993). Frames of Mind: Theory of Mind: The Theory of Multiple Intelligences. New York: Basic Books.
Hohmann, M., Bernard, B., Weikart, D. P. (1979): Young Children in Action. Ypsilanti: High/ Scope Press.
Howes, C., Matheson, C. C., και Hamilton, C. E. (1994). Maternal teacher and child care history correlates of children’ relationships with peers. Στο Child Development 65: 264-273.
Johnson, D. W. και Johnson, R. T. (1999). Learning Together and Alone. Massachusetts: Allyn and Bacon.
Seefeld, C., Barbour, Ν. (1986). Early Childhood Education-An introduction. Columbus, Ohio: Ch. Merrill Publishing Co - A. Bell and Howel Co.
Theemes, T. (1999): Let’s go outside! Designing the Early Childhood Playground. Ypsilanti, MI: High/Scope Press.
Vayer, P., Duval, A., και Roncin, C. (1991). Une écologie de l’ école. La dynamique des structures matérielles, σσ. 21-26. Έμμεση παραπομπή από το: Γερμανός, Δ. (2002). Οι Τοίχοι της Γνώσης. Σχολικός Χώρος και Εκπαίδευση. Αθήνα: Gutenberg.
Vogel, N. (2009). Setting Up the Preschool Classroom. Ypsilanti: High/Scope Press.
Weinstein, C. S. (1987). Designing Preschool Classroom to Support Development. Στο C. S. Weinstein, T. G. David (επιμ.), Spaces for Children, σσ. 162-179. New York: Plenum Press.
Weinstein, C. S. (1987). Educational Environmental Psychology. Στο R. Gifford (επιμ.), Environmental Psychology, Principles and Practice. Boston: University of Victoria.
Olds, A. R. (1987). Designing Settings for infants and Toddlers. Στο C. S. Weinstein, T. G. David (επιμ.), Spaces for Children. New York: Plenum Press.