Η μετάλλαξη ενός στρατιωτικού χώρου σε χώρο εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας

PDF
Δημοσιευμένα: Jul 27, 2019
DOI: https://doi.org/10.12681/χπ.1413
Λέξεις-κλειδιά:
εικαστικά εργαστήρια δημιουργική επανάχρηση αρχιτεκτονικός σχεδιασμός σύγχρονη τέχνη περιβαλλοντική εκπαίδευση
Παρασκευή Κερτεμελίδου (Paraskevi Kertemelidou)
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
http://orcid.org/0000-0002-5124-3868
Περίληψη

Στις αρχές του 20ου αιώνα κατασκευάζονται στην πόλη των Σερρών μεγάλες στρατιωτικές εγκαταστάσεις, οι οποίες έχουν σήμερα εγκαταλειφθεί, συνεχίζουν όμως να καταλαμβάνουν μεγάλες εκτάσεις ζωτικής σημασίας για τη σημερινή πόλη. Τα στρατιωτικά κτίρια, μάρτυρες μιας σημαντικής για την πόλη ιστορικής περιόδου, βρίσκονται κενά χρήσης, διάσπαρτα μέσα σε αυτήν. Στην εισήγηση αυτή παρουσιάζεται η οργάνωση δύο εικαστικών εργαστηρίων για παιδιά στο αντικείμενο του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και της σύγχρονης τέχνης, σε συνδυασμό με την περιβαλλοντική εκπαίδευση. Η εφαρμογή έγινε στο εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο Παπαλουκά στο πλαίσιο του EcoFestival του Δήμου Σερρών, τον Ιούνιο του 2014 και του 2015, με τη συμμετοχή φοιτητών και φοιτητριών του τμήματος Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής, Διακόσμησης & Σχεδιασμού Αντικειμένων του Τ.Ε.Ι. Κεντρικής Μακεδονίας.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΙΙ & ΙΙΙ Η πολυτροπική τομή χώρων εκπαίδευσης και πόλης & Η πόλη ως περιβάλλον μάθησης και αγωγής

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.

Άρθρα που δημοσιεύονται διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.

Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στα πρακτικά.

Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.

Βιογραφικό Συγγραφέα
Παρασκευή Κερτεμελίδου (Paraskevi Kertemelidou), Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Δρ. Αρχιτέκτων _  ΜΑ Μουσειολόγος,

Τμήμα Κινηματογράφου, Α.Π.Θ.

Αναφορές
Chapman, L. (1993). Διδακτική της τέχνης: Προσεγγίσεις στην καλλιτεχνική αγωγή. Μτφρ. Α. Λαπούρτα [κ.ά.]. Αθήνα: Νεφέλη.
Daucher, H. και Seitz, R. (2003). Διδακτική των εικαστικών Τεχνών. Μτφρ. Τ. Σάλλα-Δουκουμετζίδη και Κ. Πριμηκήρη. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Epstein, Α. W. και Τρίμη, Ε. (2005). Εικαστικές τέχνες και μικρά παιδιά: Ενισχύοντας τους μικρούς καλλιτέχνες. Αθήνα: Τυπωθήτω.
Gaillot, B.A. (2002). Πλαστικές Τέχνες. Στοιχεία μιας διδακτικής κριτικής. Μτφρ. Μ. Καρρά. Αθήνα: Νεφέλη.
Robinson, Κ. (1999). Οι τέχνες στα σχολεία. Μτφρ. Α. Ζαφειρίου. Αθήνα: Καστανιώτης.
Ζουρνά, Μ. (2015, 25 Ιουνίου) Ανενεργά στρατόπεδα: συμπεράσματα και προτάσεις μετά από δύο δεκαετίες διαλόγου. Γνώμες Τ.Ε.Ε./Τ.Κ.Μ. Διαθέσιμο στο: http://www.teetkm.gr/855/ (Ανακτήθηκε: 5/3/2017).
Παπαντωνίου, Φ. και Κοντοπούλου, Δ. (2004). Εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά προσχολικής ηλικίας στην έκθεση της Ρώσικης Πρωτοπορίας. Στο ΜΑΚΕΔΝΟΝ 12: 229-246.
Παππάς, Θ. (2006, 1 Απριλίου). «Για μία νέα Αρχιτεκτονική» στη διαχείριση των στρατοπέδων. Στρατόπεδα στην πόλη: Ανάδειξη και Αξιοποίηση. ΗΜΕΡΙΔΑ Τ.Ε.Ε./Τ.Κ.Μ. Διαθέσιμο στο: http://library.tee.gr/digital/kma/kma_m1335/kma_m1335_contents.htm (Ανακτήθηκε: 20/4/2017)
Πολυχρονόπουλος, Δ. και Χάρη, Χ. (επιμ.) (2006) Αστικά κενά. Στο Αρχιτέκτονες, 55: 55-83
Burckhardt, J. (1965). Considération sur l’histoire universelle. Γενεύη: Droz.
Gardner, H. (1970). Children’s Sensitivity to painting styles. Στο Child Development 41: 813-821.
Cerny, C. και Seriff, S. (1996). Recycled reseen: Folk art from the global scrap heap. Νέα Υόρκη: Harry N. Abrams.
Cropley, J. A. (2004). Creativity in Education and Learning, A guide for teachers and educators. Λονδίνο και Νέα Υόρκη: Routledge Taylor & Francis Group.
Curtil, S. (1994). L’art en jeu, un parcours original d’éducation artistique. Στο La revue des livres pour enfants, 155-156: 68-81.
Gauntlett, D. (2011). Making is Connecting, The social meaning of creativity, from DIY and knitting to YouTube and Web.2.0. Κέιμπριτζ, Ηνωμένο Βασίλειο: Polity Press.
Hamblen, K.A. (1995). Art Education, Changes and Continuities: Value Orientation of Modernity and Postmodernity. Στο R. W. Neperud (επιμ.), Context, Content and Community in Art Education. Beyond Postmodernism, σ. 41-52. Νέα Υόρκη: Teachers College Press.
Häuser, L. (2008). Natural Flair. Κολωνία: Evergreen GmbH.
Hooper-Greenhil, E. (1999). Learning in art museums: strategies of interpretation. Στο E. Hooper-Greenhil (επιμ.), The Educational Role of the Museum, σ. 44-52. Λονδίνο και Νέα Υόρκη: Routledge.
Jackson, N., Oliver, M., Shaw, M., και Wisdom, J. (επιμ.) (2006). Developing Creativity in Higher Education. An imaginative curriculum. Λονδίνο και Νέα Υόρκη: Routledge.
Neperud, R.W. (1995). Transitions in art education: A search for meaning. Στο R. W. Neperud (επιμ.), Context, Content and Community in Art Education. Beyond Postmodernism, σ. 1-22. Νέα Υόρκη: Teachers College Press.
Robinson, K. (2010). Learning to be creative. Δυτικό Σάσεξ, Ηνωμένο Βασίλειο: Capstone Publishing Ltd.