Θεωρητικό πλαίσιο για τη μελέτη και κατανόηση αποδοτικών εκπαιδευτικών περιβαλλόντων


Δημοσιευμένα: Jul 27, 2019
Λέξεις-κλειδιά:
αποδοτικά εκπαιδευτικά περιβάλλοντα σχεσιακές θεωρίες εννοιολγικό και μεθοδολογικό πλαίσιο
Νάτια Χαραλάμπους (Nadia Charalambous)
http://orcid.org/0000-0003-1977-2599
Χρυστάλα Ψαθίτη (Chrystala Psathiti)
http://orcid.org/0000-0003-2572-7866
Περίληψη

Τρέχουσες στάσεις και αντιλήψεις για την εκπαίδευση και τους τρόπους απόκτησης της γνώσης προσβλέπουν σε μια αναθεωρημένη κατανόηση των διαδικασιών μάθησης και διδασκαλίας ενώ ταυτόχρονα θέτουν θεμελιώδη ερωτήματα για τη φύση και οργανωτική δομή του σχολικού χώρου. Πιο συγκεκριμένα, τρέχουσες αντιλήψεις για την σημασία της ενεργητικής και βιωματικής μάθησης αλλά και το ρόλο του άμεσου σχολικού περιβάλλοντος στις διαδικασίες απόκτησης και μεταλαμπάδευσης της γνώσης καταδεικνύουν την ανάγκη διερεύνησης μια αναθεωρημένης κατανόησης του σχολικού χώρου. Ως εκ τούτου, η μελέτη αυτή στοχεύει στη δημιουργία ενός εννοιολογικού και μεθοδολογικού πλαισίου για τη μελέτη και κατανόηση αποδοτικών εκπαιδευτικών περιβαλλόντων μέσα από μια παράλληλη διερεύνηση εκπαιδευτικών θεωριών και σχεσιακών προσεγγίσεων. Αναλυτικότερα, η μελέτη εξετάζει συνδυαστικά παιδαγωγικές και κοινωνικο-χωρικές προσεγγίσεις ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιεί το παράδειγμα της Κύπρου για να θίξει σε ένα υπαρκτό πλαίσιο την πολύπλοκη φύση των εκπαιδευτικών περιβαλλόντων και την αλληλένδετη σχέση τους με κοινωνικο-πολιτικές και σχεσιακές πτυχές του χώρου. Τέλος, η μελέτη αυτή εξετάζει κριτικά σύγχρονες θεωρίες που αναγνωρίζουν τη σχεσιακή διάσταση του χώρου και προτείνει ένα πιθανό θεωρητικό και μεθοδολογικό πλαίσιο μέσα από το οποίο η φύση του σχολικού κτιρίου μπορεί να αποκωδικοποιηθεί σκιαγραφώντας την πολύπλοκη κοινωνικο-χωρική του διάσταση καθώς και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, διαδικασίες και συντελεστές που βρίσκονται πίσω από την αποκρυσταλλωμένη μορφή του.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • ΘΕΜΑΤΙΚΗ Ι Μετασχηματισμοί των σχολικών χώρων και εκπαιδευτική αλλαγή
Αναφορές
Αυδίκιος, Β. (2010). Ο χώρος ως σχέση: μεθοδολογικές προσεγγίσεις και πλαίσιο έρευνας. Στο Γεωγραφίες 17: 33-47.
Τσιάκαλος, Γ., Μουζάκης, Ι., Κουτσελίνη, Μ., Ζεμπύλας, Μ., Ερωτωκτίτου, Ε., Μιχαηλίδου, Α., Κουσαθάνα, Μ., Γεωργίου, Γ., Ζήσιμος, Γ., Σεμελίδου, Ε., Κωνσταντίνου, Κ., Αντήλιος, Ν. (2010). Αναλυτικά προγράμματα για τα δημόσια σχολεία της Κυπριακής ∆ημοκρατίας. Λευκωσία: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου, Υπηρεσία Ανάπτυξης Προγραμμάτων.
Τσουκαλά, Κ. (2014). Ροϊκές χωρογραφίες και εκπαιδευτικές αναστοχαστικές αντιστίξεις. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο.
Bernstein, B. (1973). Class, Codes and Control. London και New York: Routledge and Kegn Paul Ltd.
Brenner, N., Madden, D. J., και Wachsmuth, D. (2011). Assemblage urbanism and the challenges of critical urban theory. Στο City 15(2): 225-240.
Charalambous, N., και Geddes, I. (2015). Making spatial sense of historical social data. Στο Journal of Space Syntax 6(1): 81-101.
De Gregori, A. (2007). Learning Environments: Refining the discourse of School Architecture. MSc dissertation, New Jersey Institute of Technology.
De Landa, M. (2006). A New Philosophy of Society: Assemblage Theory and Social Complexity. London και New York: Continuum.
Deleuze, G., και Guattari, F. (1987). A Thousand Plateaus. Minneapolis: University of Minessota Press.
Dewey, J. (1902). The Child and the Curriculum. Chicago: University of Chicago Press.
Dewey, J. (2001). Democracy and Education. Pennsylvania: The Penn State Electronic Classics Series Publication.
Duke, D. L. (1998). Does It Matter Where Our Children Learn?. Paper Commisioned by by the National Research Council of the National Academy of Sciences and the National Academy of Engineering. Washigton D. C.: National Reseach Council.
Jones, G. (2005). Gatekeepers, midwives and fellow travellers: the craft and artistry of adult educators, σ. 5-16. London: Mary Ward Centre.
Hillier, B. (2014). Msc Spatial Design: Architecture and Cities, Society and Space. Lecture notes, University College London.
Kambouri, M. (2012). The educational system in Cyprus. Στο Wiega 5: 57-67.
Kim, J. S. (2005). The effects of a constructivist teaching approach on student academic achievement, self-concept, and learning strategies. Στο Asia Pacific Education Review 6(1): 7-19.
Latour, B. (2005). Reassembling the Social: An Introduction to Actor-Network-Theory. New Υork: Oxford University Press.
Lave, J., και Wenger, E. (1991). Situated Learning: Legitimate Peripheral participation. Cambridge: Cambridge University Press.
Lewin, K. (1939). Field theory and experiment in social psychology: concepts and methods. Στο American Journal of Sociology 44(6): 868-896.
Montessori, M. (2004). The Montessori Method. Επιμ. G. L. Gutek. Oxford: Rowman and Littlefield Publishers, Inc.
Owens, R. G., και Valesky, T. C. (2007). Organizational behavior in education: Adaptive leadership and school reform (9th ed.). Toronto, Canada: Pearson Education.
Pashiardis, P. (2004). Democracy and leadership in the educational system of Cyprus. Στο Journal of Educational Administration 42(6): 656-668.
Pashiardis, P., και Brauckmann, S. (2008). Evaluation of School Principals. Στο J. Lumby, G. Crow, και P. Pashiardis (επιμ.), International Handbook on the Preparation and Development of School Leaders. New York: Routledge Taylor and Francis Group.
Piaget, J. (1957). The child's conceptions of the world. London: Rowman & Littlefield.
Scheerens, J. (2000). Improving school effectiveness. Paris: UNESCO, IIEP, Fundamentals of Educational Planning series.
Solsten, E. (επιμ.) (1991). Cyprus a country study. Washington, D. C.: Federal Research Division, Library of Congress.
The world Bank. (2014). Analysis of the function and structure of the ministry of education and culture of the republic of Cyprus.
Thorndike, E. L. (1927). The law of effect. Στο The American Journal of Psychology 39: 212-222.
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in Society: The Development of Higher Psychological Processes. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Yaneva, A. (2012). Mapping Controversies in Architecture. Surrey: Ashgate Publishing Limited.