Το παιχνίδι με τις ατμόσφαιρες στην πόλη

PDF
Δημοσιευμένα: Jul 27, 2019
DOI: https://doi.org/10.12681/χπ.2284
Λέξεις-κλειδιά:
ατμόσφαιρα αρχιτεκτονικός σχεδιασμός πόλη παιχνίδι
Ευαγγελία Παξινού (Evangelia Paxinou)
http://orcid.org/0000-0001-7774-1673
Περίληψη

Διερευνάται η έννοια της ατμόσφαιρας στην αρχιτεκτονική ως μηχανισμού για τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης παιδιών και ενηλίκων με τον δημόσιο αστικό χώρο. Η δημιουργία ατμόσφαιρας στην αρχιτεκτονική θεωρείται ως ένα συνεχές ‘παιχνίδι’ ανάμεσα στις συνθήκες που εξασφαλίζουν την παρουσία συμβάντων και στο πίσω-πλάνο τους, που εκφράζει και τη σχέση ανάμεσα στον καθημερινό και αξιόλογο χαρακτήρα της αρχιτεκτονικής δημιουργίας. Έτσι, το παιχνίδι με τις ατμόσφαιρες στην πόλη παίρνει τη μορφή της αναζήτησης του ενδιαφέροντος στον χώρο μέσα από τις καθημερινές πρακτικές. Οι παίχτες που συμμετέχουν στο παιχνίδι είναι οι δημιουργοί και οι χρήστες του χώρου ανεξαρτήτου ηλικίας. Οι κανόνες του παιχνιδιού περιγράφονται από σχεδιαστικές προσεγγίσεις – ‘δράσεις παιχνιδιού’ με τις ατμόσφαιρες όπως: η απομάκρυνση, η συγκέντρωση, η αραίωση, η επανάληψη συμβάντων για την αποκάλυψη του πίσω-πλάνου, η απομόνωση, η μετάβαση, η σύνδεση συμβάντων για την αναδιαμόρφωση του υπάρχοντος και η διακόσμηση, η ενσωμάτωση και η ενσάρκωση της αισθητικής σχέσης συμβάντων και πίσω-πλάνου.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΙΙ & ΙΙΙ Η πολυτροπική τομή χώρων εκπαίδευσης και πόλης & Η πόλη ως περιβάλλον μάθησης και αγωγής

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.

Άρθρα που δημοσιεύονται διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.

Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στα πρακτικά.

Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.

Αναφορές
Παξινού, Ε. (2017). Δημιουργία ατμόσφαιρας στην αρχιτεκτονική. Μία πρόκληση στον σχεδιασμό του δημόσιου αστικού χώρου. Διδακτορική διατριβή. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Πολυτεχνική Σχολή. Τμήμα Αρχιτεκτόνων.
Augoyard, J.-F. (1998). Eléments pour une théorie des ambiances architecturales et urbaines. Στο: Les Cahiers de la recherche architecturale. vol. 42/43:7‑23.
Augoyard, J.-F. (2008). Faire une ambiance ? Στο Augoyard, Jean-François (επιμ). Faire une ambiance = creating an atmosphere : actes du colloque international Grenoble 10-12 septembre 2008, σ. 17-35. Grenoble : À La Croisée.
Böhme, G. (2008). Un paradigme pour une esthétique des ambiances : l’art de la scénographie. Στο Augoyard, Jean-François (επιμ). Faire une ambiance = creating an atmosphere : actes du colloque international Grenoble 10-12 septembre 2008, σ. 221‑228. Grenoble: À La Croisée.
Gibson, J. J. (1977). The theory of affordances. Στο Shaw, Robert; Bransford, John D. (επιμ.). Perceiving, Acting and Knowing: Toward an Ecological Psychology. σ. 67–82. Hillsdale, N.J.: Lawrence Erlbaum.
Levy, P. (2001). Δυνητική πραγματικότητα: η φιλοσοφία του πολιτισμού και του κυβερνοχώρου. (μτφρ. Μ. Καραχάλιος). Αθήνα : Κριτική.
Montserrat Degen, M. (2008). Sensing cities : regenerating public life in Barcelona and Manchester. London: Routledge.
Spuybroek, L. (2012). The Sympathy of Things: Ruskin and the Ecology of Design. Rotterdam : nai010 publishers.
Thibaud, J.-P. (2015). En quête d’ambiances. Genève : MétisPresses.
Torgue, H. (2012). Le sonore, l’imaginaire et la ville: de la fabrique artistique aux ambiances urbaines. Paris : Harmattan.