«Χώροι με το παιδί»: Αποκαλύπτοντας την ενήλικη παιδικότητα στην περίπτωση των ιστορικών θεματικών πάρκων

PDF
Δημοσιευμένα: Ιουλ 27, 2019
DOI: https://doi.org/10.12681/χπ.1407
Λέξεις-κλειδιά:
παιδικότητα ενηλικιότητα διδασκαλία ιστορίας κριτική σκέψη ιστορικά θεματικά πάρκα
Αντώνης Λ. Σμυρναίος (Anthony L. Smyrnaios)
Επίκ. καθηγητής Νεοελληνικής Ιστορίας, Εκπαίδευσης και ∆ιδακτικής της Ιστορίας, Π.Τ.∆.Ε. Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας
Περίληψη

Αν οι «χώροι για το παιδί» υποδεικνύουν μια ετερογονία της ενηλικιότητας, μια παρέμβαση των ενηλίκων στο τοπίο της πόλης για να ασκηθεί ενηλίκως η παιδικότητα, αν οι «χώροι του παιδιού» υποδεικνύουν μια ετερογονία της παιδικότητας, μια παρέμβαση των ενηλίκων στο τοπίο της πόλης για να ασκηθεί παιδοκεντρικά η ενηλικιότητα, τότε οι «χώροι με το παιδί» καλούνται να εξισορροπήσουν τη σχέση παιδιών και ενηλίκων απέναντι σε μια πόλη που διαρκώς την ανασυνθέτει. Η αγωγή όμως, αν και λειτουργεί ως άλλοθι μιας κυρίαρχης ενηλικιότητας, είναι δυνατόν να αναδομήσει τη σχέση της πόλης των ενηλίκων με το παιδί, στοχεύοντας στην επαναδιαπραγμάτευση της καταναλωτικής αντίληψης του πολλαπλασιασμού χώρων και τρόπων, όπως λ.χ. αντανακλάται στην περίπτωση των ιστορικών θεματικών πάρκων. Η ιστορία που αναπαρίσταται ως Πόλη του Παρελθόντος δεν μπορεί να λειτουργήσει εκπαιδευτικά μέσω του ιστορικού marketing των ενηλίκων, διότι αποκρούει την κριτική σκέψη. Έτσι, παραφράζοντας το λόγο του Lacan, θα υποστηρίζαμε ότι ο ενήλικος, σκηνοθετώντας το ιστορικό περιβάλλον, αρχίζει μιλώντας για τον εαυτό του χωρίς να μιλά στο παιδί ή μιλώντας στο παιδί χωρίς να μιλά για τον εαυτό του. Όταν μπορεί να μιλήσει στο παιδί για τον εαυτό του, τότε η θεραπεία του θα έχει ολοκληρωθεί, οικοδομώντας μια διαλογική πλέον σχέση σε «χώρους με το παιδί».

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΙΙ & ΙΙΙ Η πολυτροπική τομή χώρων εκπαίδευσης και πόλης & Η πόλη ως περιβάλλον μάθησης και αγωγής

Οι συγγραφείς των άρθρων που δημοσιεύονται διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των άρθρων τους, δίνοντας το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης.

Άρθρα που δημοσιεύονται διατίθενται με άδεια Creative Commons 4.0 και σύμφωνα με την άδεια μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα, με αναφορά στο/στη συγγραφέα και στην πρώτη δημοσίευση για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.

Οι συγγραφείς μπορούν να καταθέσουν το άρθρο σε ιδρυματικό ή άλλο αποθετήριο ή/και να το δημοσιεύσουν σε άλλη έκδοση, με υποχρεωτική την αναφορά πρώτης δημοσίευσης στα πρακτικά.

Οι συγγραφείς ενθαρρύνονται να καταθέσουν σε αποθετήριο ή να δημοσιεύσουν την εργασία τους στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διαδικασία υποβολής και αξιολόγησής της.

Αναφορές
Morin, E. (1991). Το πνεύμα των καιρών. Στο Κ. Λιβιεράτος, Τ. Φραγκούλης (επιμ.) (1991), Η Κουλτούρα των Μέσων. Μαζική κοινωνία και πολιτιστική βιομηχανία. Μτφρ. Λ. Ζήση κ.ά., σ. 237-261. Αθήνα: Αλεξάνδρεια.
Κονδύλης, Π. (2000). Η παρακμή του αστικού πολιτισμού. Από τη μοντέρνα στη μεταμοντέρνα εποχή και από το φιλελευθερισμό στη μαζική δημοκρατία. Αθήνα: Θεμέλιο.
Λιποβετσκί, Ζ. (1990). Η εποχή του κενού. ∆οκίμια για τον σύγχρονο ατομικισμό. Μτφρ. Β. Τομανάς. Σκόπελος: Νησίδες.
Μπάουμαν, Ζ. (2004). Η εργασία, ο καταναλωτισμός και οι νεόπτωχοι. Μτφρ. Κ.∆. Γεώρμας. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Μπρυκνέρ, Π. (1996). Ο πειρασμός της αθωότητας. Μτφρ. Λ. Αβαγιανού. Αθήνα: Αστάρτη.
Σέννετ, Ρ. (1999). Η τυραννία της οικειότητας: Ο δημόσιος και ο ιδιωτικός χώρος στον δυτικό πολιτισμό. Μτφρ. Γ. Ν. Μερτίκας. Αθήνα: Νεφέλη.
Σμυρναίος, A. (2009). Λατρεία και νεύρωση στην Παιδαγωγική της Καινοτομίας: σημειώσεις σε μια μετανεωτερική φιλοσοφία της παιδείας. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της Εστίας.
Bakhtin, M. M. (1981). The dialogic imagination. Μτφρ. C. Emerson και M. Holquist. Austin, TX: University of Texas Press.
Dholakia, N. και Schroeder, J. (2001). Disney: Delights and Doubts. Στο Journal of Research for Consumers 2: 1-18.
Giroux, H. A. (2000). Stealing Innocence: Youth, Corporate Power, and the Politics of Culture. Νέα Υόρκη: Palgrave Macmillan.
Giroux, H. A. (2001). The mouse that roared: Disney and the end of innocence. Οξφόρδη: Rowman and Littlefield Publishers, Inc.
Gruenewald, D. A. (2003). The best of both worlds: A critical pedagogy of place. Στο Educational Researcher 32(4): 3-12.
Illouz, E. (2005). Cold Intimacies: The Making of Emotional Capitalism. Λονδίνο: Polity Press.
Kruczek, Z. (2010). Between Attraction and Tourist Trap. Cultural Tourism Dilemmas in the 21st Century. Στο Economic Review of Tourism 43(3): 144-150.
Kruczek, Z. (2011). Amusement Parks As Flagship Tourist Attractions. Development and Globalization. Στο Economic Review of Tourism 44(3): 156-163.
Lacan, J. (1966). Écrits. Παρίσι: Éditions du Seuil.
Lasch, C. (1979). Culture of Narcissism: American Life in an Age of Diminishing Expectations. Νέα Υόρκη: Norton.
Lyotard, J.-F. (1993). Libidinal Economy. Μτφρ. I. Hamilton Grant. Ινδιανάπολις: Indiana University Press.
Osborne, T. (2003). Against ‘creativity’: a philistine rant. Στο Economy and Society 32(4): 507-525.
Pine, J. B. και Gilmore, J. H. (1999). The Experience Economy. Βοστώνη: Harvard Business School Press.
Smyrnaios, A. (2016). Some Τhoughts on the Ιmpossibility to Ιmagine Contemporary School Βeyond its Consumerist Μentality. Στο A. Montgomery και I. Kehoe (επιμ.), Reimagining the Purpose of Schools and Educational Organisations: Developing Critical Thinking, Agency, Beliefs in Schools and Educational Organisations, σ. 25-34. Λονδίνο: Springer.
Taylor, J. (2001). Authenticity and Sincerity in Tourism. Στο Annals of Tourism Research 28(1): 7-26.
Weidenfeld, A. (2010). Iconicity and Flagshipness of Tourist Attractions. Στο Annals of Tourism Research 37(3): 851-854.