Εταιρική κοινωνική ευθύνη των ιδιωτικών σχολείων στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19

Περίληψη

Σκοπός του άρθρου αυτού είναι η διερεύνηση των πράξεων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών οργανισμών στην Ελλάδα κατά την περίοδο της πανδημίας του Covid-19. Αν και οι εκπαιδευτικοί οργανισμοί συνήθως είναι δέκτες της κοινωνικής υπευθυνότητας από άλλους οργανισμούς και επιχειρήσεις απέδειξαν πως και οι ίδιοι ως μέλη του επιχειρηματικού κόσμου συνεισφέρουν στην τοπική κοινωνία όταν οι ανάγκες το απαιτήσουν. Ο αλτρουϊσμός και η αλληλοβοήθεια κυριάρχησαν ως βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των εκπαιδευτικών μονάδων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που αναπτύχθηκε τον καιρό της πανδημίας έναντι των προηγούμενων χρόνων που οι λόγοι επιλογής τέτοιων πολιτικών ήταν κυρίως εμπορικοί. Η έρευνα έδειξε επίσης πως οι σχολικοί οργανισμοί του δείγματος που επέλεξαν κάποιο είδος κοινωνικής υπευθυνότητας διπλασιάστηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας. Έτσι όλο και περισσότεροι εκπαιδευτικοί οργανισμοί είναι διατεθειμένοι να ενσωματώσουν στην στρατηγική και πολιτική τους τέτοιου είδους πράξεις και στο μέλλον καθώς πιστεύουν πως αυξάνεται η παραγόμενη ποιότητα στο εσωτερικό των οργανισμών τους. Στην διερεύνηση του κόστους-αποτελεσματικότητας, το ύψος των δαπανών για πράξεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης δεν έδειξε να επηρεάζει τον βαθμό αποτελεσματικότητας των σχολικών οργανισμών. Συνοψίζοντας, οι εκπαιδευτικοί οργανισμοί που συμμετείχαν στην έρευνα απέδειξαν την ετοιμότητα και την θέληση να συνεισφέρουν μέσα από πράξεις κοινωνικής υπευθυνότητας στις κοινωνικές ρωγμές που φανέρωσε η ίδια η πανδημία. Τέλος, η συγκεκριμένη μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στα πλαίσια της διερεύνησης των επιπτώσεων της πανδημίας του Covid-19.