Επιδιώκοντας την ενσωμάτωση της κοινωνικής και συναισθηματικής αγωγής στις σημερινές σχολικές κοινότητες. Στάσεις και τάσεις που προκύπτουν από την τρέχουσα ελληνική και διεθνή εμπειρία

Abstract

Η εφαρμογή προγραμμάτων κοινωνικής και συναισθηματικής αγωγής αποτελεί σήμερα ένα διεθνές φαινόμενο, εφόσον η καλλιέργεια των συγκεκριμένες δεξιοτήτων καταδεικνύεται όλο και πιο απαραίτητη στο σύγχρονο, παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Ωστόσο, τα ερευνητικά δεδομένα, αποδεικνύουν ότι επιτυχημένα προγράμματα  κοινωνικής και συναισθηματικής αγωγής, που εφαρμόζονται σε συγκεκριμένες σχολικές κοινότητες, τα οποία αρχικά έχουν θετικά αποτελέσματα, τελικά δεν εξασφαλίζουν μόνιμη και διαρκή ισχύ, ενώ οι εκπαιδευτικοί που παίρνουν μέρος σε αυτά, παρά τον αρχικό ενθουσιασμό, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα τα εγκαταλείπουν, με αποτέλεσμα την ελλιπή αξιοποίηση των δυνατοτήτων τους και την άδικη σπατάλη υλικών και πνευματικών πόρων. Σύμφωνα με τους  ερευνητές, το φαινόμενο αυτό φαίνεται ότι σχετίζεται σε σημαντικό βαθμό - μεταξύ  άλλων παραγόντων-, με τη δυνατότητα των συγκεκριμένων προγραμμάτων να συγχρονίζονται και να αξιοποιούν την ιδιαίτερη παιδαγωγική κουλτούρα, τις πραγματικές ανάγκες και τις καθημερινές πρακτικές της κάθε σχολικής κοινότητας. Η παρούσα ποιοτική έρευνα, μέσω της  χρήσης ημιδομημένων συνεντεύξεων, επιδιώκει να διερευνήσει τις απόψεις εκπαιδευτικών, που έχουν εφαρμόσει ανάλογα προγράμματα τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, σχετικά με τη δέσμευσή τους σε αυτά και τη δυνατότητα σταθερής και μόνιμης αξιοποίησής τους στα συγκεκριμένα σχολικά πλαίσια. Στη συνέχεια επιχειρείται, μέσω μιας διεθνούς βιβλιογραφικής ανασκόπησης, να παρουσιαστεί μια ενδεικτική σειρά σύγχρονων προγραμμάτων κοινωνικής και συναισθηματικής αγωγής, που σχεδιάστηκαν με βάση διαφορετικού τύπου παιδαγωγικά θεωρητικά μοντέλα. Στα προγράμματα αυτά επιδιώκεται η  εμπλοκή των ίδιων των σχολικών κοινοτήτων στο σχεδιασμό τους, ενώ λαμβάνονται υπόψη ο ιδιαίτερος παιδαγωγικός προσανατολισμός και η συγκεκριμένη διδακτική μεθοδολογία που προσιδιάζει στον κάθε εκπαιδευτικό, προκειμένου να εξασφαλιστούν τα απαραίτητα πλαίσια παιδαγωγικής ελευθερίας, τα οποία κρίνονται ως απαραίτητα για την μακροχρόνια και σταθερή εφαρμογή  τους.