«Παιδιά με το κλειδί: Εμπειρική Διερεύνηση»


Δημοσιευμένα: Ιουλ 28, 2020
Λέξεις-κλειδιά:
ολοήμερο σχολείο παιδιά με το κλειδί
Μαρία Τότσα
Περίληψη

Το φαινόμενο των «Παιδιών με το κλειδί» φαίνεται πως εμφανίστηκε παράλληλα με την ίδρυση του θεσμού του ολοήμερου σχολείου και αναφέρεται σε παιδιά νεαρής ηλικίας, κυρίως τάξεων του δημοτικού τα οποία παραμένουν χωρίς καμία επίβλεψη ενηλίκου, αρκετές ώρες μετά τη λήξη του σχολικού ωραρίου έως ότου επιστρέψουν οι γονείς από την εργασία τους Oι έρευνες αναφορικά με από το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι περιορισμένες ενώ οι αναφορές που υπάρχουν τα τελευταία χρόνια στο ελληνικό εκπαιδευτικό πλαίσιο είναι ελάχιστες, καθιστώντας έτσι αναγκαία τη διερεύνησή του.

Σκοπός

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση των απόψεων των φοιτητών/ριών αναφορικά με το συγκεκριμένο φαινόμενο και ειδικότερα με τις προσωπικές εμπειρίες τους από τη σχολική ηλικία τους.

Μεθοδολογία

Υιοθετήθηκε η ποσοτική ερευνητική προσέγγιση, διότι το συγκεκριμένο θέμα δεν έχει διερευνηθεί με ποσοτικές μεθόδους, καθώς επίσης σκοπός της ήταν η γενίκευση συμπερασμάτων. Οι 310 φοιτητές/ριες, οι οποίοι συμμετείχαν στην έρευνα, κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτηματολόγιο αυτο-αναφοράς. Η δειγματοληψία ήταν βολική (convenience sampling). Το ερωτηματολόγιο περιλάμβανε δύο ενότητες. Η πρώτη ενότητα αναφέρονταν σε δημογραφικά στοιχεία των φοιτητών. Η δεύτερη περιλάμβανε ερωτήσεις αναφορικά με τα βιώματα των φοιτητών.

Συμπεράσματα

Από την ανάλυση των πρωτογενών δεδομένων προέκυψε ότι ένα ποσοστό των συμμετεχόντων μπορούν να θεωρηθούν παιδιά με το κλειδί.

Αρχικά ζητήθηκε από τους ερωτηθέντες να απαντήσουν με ναι/όχι στην ερώτηση: «Όταν φοιτούσες στο δημοτικό εργάζονταν και οι δύο γονείς σου;» προκειμένου να εξεταστεί και με βάση τα υπόλοιπα αποτελέσματα το κατά πόσο η εργασία των γονέων επηρεάζει ή όχι την ύπαρξη «των παιδιών με το κλειδί». Στην ερώτηση αυτή οι φοιτητές/ριες που απάντησαν “ναι” ήταν το κυρίαρχο ποσοστό με 60,06% και στο “όχι” το υπόλοιπο 38,96%. Όπως ήταν αναμενόμενο, το γεγονός ότι και οι δύο γονείς εργάζονταν συνέβαλε σημαντικά στο φαινόμενο των «παιδιών με το κλειδί» όπως προέκυψε από τη συσχέτιση των μεταβλητών. Ακόμα σημαντική στατιστική διαφορά προέκυψε ανάμεσα στους γονείς που εργάζονταν και οι δύο σε σύγκριση με τις ώρες που έμεναν μόνοι στο σπίτι και στη σύγκριση των ωρών που παρέμεναν μόνοι στο σπίτι με γονείς εκ των οποίων εργαζόταν μόνο ο ένας. Όσον αφορά στο ολοήμερο σχολείο από την έρευνα προέκυψε ότι το 28,43% των παιδιών με το κλειδί  φοιτούσε στο ολοήμερο σχολείο. Οι περισσότεροι πήγαιναν λόγω της εργασίας των γονέων παρόλα αυτά σημαντικό ήταν και το ποσοστό που δήλωσε ότι πήγαινε επειδή του άρεσε το ολοήμερο σχολείο και συναντούσε εκεί τους φίλους του ενώ περίπου το 70% δεν πήγαινε στο Ολοήμερο. Επιπλέον καταγράφηκαν οι εμπειρίες των φοιτητών/τριών σε σχέση με τις δραστηριότητες τους όσο ήταν μόνοι/ες στο σπίτι, στον αντίκτυπο που είχε το γεγονός αυτό στη ψυχολογία τους και τέλος έγινε η καταγραφή κάποιων έντονων περιστατικών.

 

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • Εισηγήσεις
Λήψεις
Βιογραφικό Συγγραφέα
Μαρία Τότσα
Απόφοιτος Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Θεσσαλίας / Δασκάλα