«Χαρισματικότητα: διδάσκεται/καλλιεργείται;»
Περίληψη
Η χαρισματικότητα θα μπορούσε να οριστεί ως το δυναμικό ενός ατόμου για ασυνήθιστες επιδόσεις σε έναν ή περισσότερους ειδικούς τομείς. Θεωρείται πολυπαραγοντική έννοια και οι σύγχρονες θεωρίες της χαρισματικότητας εστιάζονται στο μοντέλο των πολλαπλών-διαστάσεων (Heller, 1992) και στην αλληλεπίδραση τριών βασικών ομάδων ανθρώπινων χαρακτηριστικών: γενικών ικανοτήτων άνω του μέσου όρου, υψηλών επιπέδων αφοσίωσης στην εργασία και υψηλών επιπέδων δημιουργικότητας (Renzulli, 1986). Σκοπός της παρούσας εργασίας, μέσω της μελέτης εννοιών, οι οποίες εμπλέκονται στη χαρισματικότητα, όπως το ταλέντο, η ευφυΐα και η δημιουργικότητα, είναι να καταρρίψει μύθους και να εστιάσει στο ερώτημα, αν η χαρισματικότητα είναι αντικείμενο καλλιέργειας και διδασκαλίας. Η διερεύνηση του παραπάνω ερωτήματος πραγματοποιείται μέσω επεξεργασίας των πρακτικών, οι οποίες μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των χαρισματικών παιδιών, λαμβάνοντας υπόψη ότι, τα χαρισματικά άτομα δε συγκροτούν μια φυσική πληθυσμιακή ομάδα, αλλά μια κοινωνικώς προσδιορισμένη κατηγορία προσώπων.
Λεπτομέρειες άρθρου
- Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
-
Ζάλη Ε., & Λώλη Α. (2020). «Χαρισματικότητα: διδάσκεται/καλλιεργείται;». Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης, 8, 251–260. https://doi.org/10.12681/edusc.2673
- Ενότητα
- Εισηγήσεις