Ο σχολικός εκφοβισμός στη «μεγάλη οθόνη» : μία διδακτική προσέγγιση1

Περίληψη

Η όλο και συχνότερη εμφάνιση του σχολικού εκφοβισμού καθιστά αναγκαία τη μελέτη κάθε πτυχής του φαινομένου και την ανάλυση των αιτιών που το προκαλούν. Ο παγιωμένος τρόπος αντιμετώπισης  της θυματοποίησης στη σχολική πραγματικότητα αφορούσε σε εξατομικευμένη παρέμβαση στο μαθητή που παρουσίαζε την επιθετική συμπεριφορά. Ωστόσο, στις μέρες μας έχουν αρχίσει να παρουσιάζονται και να εφαρμόζονται προγράμματα παρέμβασης που στρέφονται ευρύτερα στους μαθητές και εστιάζουν στην πρόληψη της επιθετικότητας. Στην παρούσα εργασία  μελετάται πως ο μαθητής, μέσω ενός τέτοιου προγράμματος (project) με άξονα τον κινηματογράφο, θα πληροφορηθεί για το σχολικό εκφοβισμό, θα κατανοήσει ενσυναισθητικά τις επιπτώσεις του φαινομένου και θα ενεργοποιηθεί κοινωνικά για την αντιμετώπισή του. Η επιλογή του κινηματογράφου ως διδακτικού μέσου γίνεται καθότι στην εποχή της εικόνας και την εποχή της μάθησης που πρέπει να προσανατολίζεται πρωτίστως στην κοινωνία και δευτερευόντως στη γνώση, η «μεγάλη οθόνη» θα διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο καθώς μπορεί να αξιοποιηθεί ως μέσο αγωγής που θα καλλιεργήσει τον κριτικό εγγραματισμό, την ενσυναίσθηση και θα προωθήσει τη βιωματική διδασκαλία. Επομένως, ο κινηματογράφος, με την προσπάθεια ενσωμάτωσης των νέων τεχνολογιών μέσα στην σχολική τάξη, μπορεί να αποτελέσει μαζί με άλλα μέσα όπως ο διαδραστικός πίνακας, τα εκπαιδευτικά λογισμικά, οι ψηφιακές παρουσιάσεις κ.α., εναλλακτικό εκπαιδευτικό εργαλείο, κατάλληλο για να δημιουργήσει ένα κλίμα κοινών εμπειριών που θα ενισχύσει τη συνοχή της σχολικής τάξης και θα καταστείλει φαινόμενα εκδήλωσης επιθετικότητας.