Επιδράσεις από την εφαρμογή της διαθεματικότητας σε μαθητές με δυσκολίες μάθησης.

Περίληψη

Η μεταρρύθμιση των Προγραμμάτων Σπουδών συνδέεται άμεσα με αλλαγές στο περιεχόμενο της σχολικής γνώσης, τις διδακτικές μεθόδους και τις εκπαιδευτικές πρακτικές. Η προσπάθεια εκσυγχρονισμού της ελληνικής εκπαίδευσης κατά την  περίοδο 2000-2006 συνδέθηκε με την εκπόνηση του Διαθεματικού Ενιαίου Πλαισίου Προγράμματος Σπουδών (Δ.Ε.Π.Π.Σ.) και των νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών (Α.Π.Σ.) από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Ως κρίσιμη διαθρωτική αλλαγή στο ευρύτερο μεταρρυθμιστικό πλαίσιο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης κατά την περίοδο θεωρείται η  εισαγωγή της διαθεματικότητας και των σχεδίων εργασίας στο Πρόγραμμα Σπουδών. Η διερεύνηση των στάσεων των εκπαιδευτικών ως προς τις επιδράσεις της Διαθεματικότητας στις «ικανότητες» των μαθητών και τις «επαγγελματικές δεξιότητες» των εκπαιδευτικών αποτέλεσαν τον ερευνητικό μας σκοπό και διερευνήθηκαν με την επίδοση ερωτηματολογίου στάσεων. Το βασικό ερώτημα στο οποίο αναφερόμαστε στην παρούσα εργασία αφορά στις επιδράσεις που διαμορφώνονται από το νέο περιβάλλον μάθησης στη σχολική τάξη και ειδικότερα στο βαθμό διαφοροποίησης των επιδράσεων μεταξύ των μαθητών και ειδικότερα των μαθητών με δυσκολίες μάθησης. Από τη βιβλιογραφική επισκόπηση και τα ερευνητικά ευρήματα προκύπτει ότι η εφαρμογή της μεθόδου επιφέρει μαθησιακά οφέλη τόσο στο γνωστικό όσο και στον κοινωνικό τομέα ειδικότερα σε αυτή την κατηγορία των μαθητών. Συμπερασματικά αναφέρουμε ότι η αποτελεσματικότητα της μεθόδου project στην τάξη και πιο συγκεκριμένα σε μαθητές με ήπιες μαθη­σιακές δυσκολίες ενισχύει τα κίνητρα μάθησης και ενθαρρύνει την ενεργό τους συμμετοχή. Διαπιστώνεται επίσης ότι τα κίνητρα μάθησης ήταν αυξημένα όταν οι δραστηριότητες προσαρμόζονται στο γνωστικό επίπεδο των συγκεκριμένων μαθητών.