Ενίσχυση και υποστήριξη της οργανωμένης συμπεριφοράς και της κοινωνικοποίησης κατά την αντιμετώπιση της ΔΕΠ-Υ, από τη σκοπιά του Σχολικού Συμβούλου

Περίληψη

Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στην παροχή, από τον Σχολικό Σύμβουλο προς τους εκπαιδευτικούς, επεξηγήσεων, τρόπων παρέμβασης, μεθόδων και στρατηγικών κατά τη διδασκαλία σε μαθητές με ΔΕΠ-Υ, ώστε αυτή να καταστεί περισσότερο εύκολη και αποτελεσματική. Ένας εκπαιδευτικός πρέπει να γνωρίζει όλες τις πιθανές επιλογές διαχείρισης και τους σύγχρονους τρόπους αντιμετώπισης της ΔΕΠ-Υ, ειδικά, βέβαια, όσες μπορούν να εφαρμοστούν στον σχολικό χώρο. Σε αυτήν την κατεύθυνση, και υπό τον μανδύα μιας παιδαγωγικά ολιστικής συλλογιστικής, εκτίθενται, επισταμένα και αναλυτικά, δύο από συνολικά οχτώ υποσύνολα δομημένων, ομαδοποιημένων συμβουλευτικών κατευθύνσεων του Σχολικού Συμβούλου προς τους εκπαιδευτικούς, σε σχέση με τον έλεγχο και τη διαχείριση της ΔΕΠ-Υ. Συγκεκριμένα, η εργασία εστιάζεται στην παροχή γενικών, ενδεικτικών προτάσεων του Σχολικού Συμβούλου προς τους εκπαιδευτικούς, που αφορούν στην ενίσχυση και υποστήριξη της οργανωμένης συμπεριφοράς και της κοινωνικοποίησης, μολονότι οι μαθητές με ΔΕΠ-Υ συνιστούν μια ετερογενή ομάδα και εξ αυτού του λόγου είναι αδύνατη και αναποτελεσματική μια γενικευμένη, συλλήβδην προσέγγιση, καθώς οι ιδιαιτερότητες και οι ανάγκες κάθε παιδιού είναι συγκεκριμένες και μοναδικές. Γενικά, τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ χρειάζονται εξαιρετικά δομημένο περιβάλλον, προκειμένου να ανταποκριθούν θετικά. Ως ένα παράδειγμα, οι συμπεριφοριστικές παρεμβάσεις στο σχολείο περιλαμβάνουν κανόνες, καθημερινά χρονοδιαγράμματα, χρονικά όρια, συμβάσεις και διαπραγματεύσεις με τους μαθητές. Η βασική στρατηγική συνίσταται στη δημιουργία δομών και οργάνωσης, καθώς και στη διατύπωση κατάλληλων εντολών, προκειμένου να κερδηθεί η προσοχή του παιδιού.