Η χρήση των τεχνολογιών Προσθετικής Κατασκευής για την αισθητική αποκατάσταση κεραμικών και γυάλινων αντικειμένων


Ε. Καρτάκη
G. Earl
Abstract

Η αισθητική αποκατάσταση αρχαιολογικών αντικειμένων αποσκοπεί στη βελτίωση της αναγνωσιμότητας της μορφής του αντικειμένου, σεβόμενη την αυθεντικότητα και την ιστορία του. Οι παραδοσιακές μέθοδοι αισθητικής αποκατάστασης περιλαμβάνουν την αναδημιουρ- γία χαμένων κομματιών με ελεύθερο χέρι ή μεθόδους χύτευσης και την επανασυναρμολόγησή τους. Σήμερα, τεχνολογικές μέθοδοι, όπως η Προσθετική Κατασκευή (Additive Manufacturing) μπορούν να συμπληρώσουν τις παραδοσιακές τεχνικές, προσφέροντας λύσεις σε προβλήματα αποκατάστασης και εξελίσσοντας την αισθητική αποκατάσταση στο σύνολό της. Αυτό το άρθρο περιλαμβάνει τα πρώτα στάδια της έρευνας που βρίσκεται σε εξέλιξη, σχετικά με τη χρήση της μεθόδου Προσθετικής Κατασκευής για την αισθητική αποκατάσταση κεραμικών και γυάλινων αντικειμένων, αναλύοντας τις τεχνολογίες και τα υλικά που είναι διαθέσιμα σήμερα και παρουσιάζοντας τη μεθοδολογία που ακολουθείται για την εφαρμογή, δοκιμή και αξιολόγηση της μεθόδου και των υλικών.

Article Details
  • Section
  • Proceedings of the Conference
Downloads
Download data is not yet available.
Author Biographies
Ε. Καρτάκη, King’s College London

Η Ερατώ Καρτάκη, απόφοιτος του τμήματος συντήρησης αρχαιοτήτων και έργων τέχνης του ΤΕΙ Αθηνών, είναι υποψήφια διδάκτωρ του King’s College London. Η  έρευνά της επικεντρώνεται στη χρήση της τεχνολογίας προσθετικής κατασκευής για την αισθητική αποκατάσταση κεραμικών και γυάλινων αρχαιολογικών αντικειμένων. Για τη διεξαγωγή της έρευνας συνεργάζεται με το University College London και το Βρετανικό Μουσείο. Η έρευνα της χρηματοδοτείται από το London Arts & Humanities Partnership. Παράλληλα εργάζεται ως διδακτικό προσωπικό στο τμήμα Digital Humanities του King’s College London.

Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών της σπουδών (Πολιτισμική Πληροφορική, Πανεπιστήμιο Αιγαίου και Archaeological Computing, Πανεπιστήμιο του Southampton) ειδικεύτηκε στις ψηφιακές εφαρμογές στον τομέα του πολιτισμού, στην τρισδιάστατη μοντελοποίηση, στην χρήση RTI, φωτογραμμετρίας, laser scanner και αξονικής τομογραφίας, για την καταγραφή και ψηφιακή αποκατάσταση αρχαιολογικών αντικειμένων, έργων τέχνης, φωτογραφιών και χαρτώου υλικού. Στο παρελθόν συνεργάστηκε με το Μουσείο Ashmolean της Οξφόρδης για την ψηφιοποίηση και πολυφασματική εξέταση μαρμάρινων γλυπτών, ενώ έχει εργαστεί ως συντηρήτρια χαρτιού και τοιχογραφιών σε έργα του Υπουργείου Πολιτισμού.

G. Earl, King’s College London

Graeme Earl is an archaeologist fascinated by the ways in which cultural heritage and digital technologies collide. He he has worked on a broad range of archaeological, digital humanities, digital economy and web science projects.

His areas of academic interest include access to cultural heritage, recording and analysis of material culture, digital learning environments, and digital research infrastructures.

Since 2005 he was co-director of the Portus Project. Here he experimented with diverse forms of digital research and teaching, including imaging, interaction design, online learning design, augmented and virtual reality, computer vision, research repositories, electronic publication, geographic information systems, survey and remote sensing. Since 2018 he has been co-investigator on the AHRC Middling Culture project, seeking to understand the lifestyles of the middling sort in early modern England. In 2019 he was the founding co-director of National Gallery X, seeking to understand and shape the museums and galleries of the future.