Διαδικτυακά παιχνίδια και ψηφιακές ανθρωπιστικές επιστήμες Τα μασίνιμα ως μέσο εθνογραφικής αναπαράστασης και ως μεθοδολογικό και εκπαιδευτικό εργαλείο στο πλαίσιο της κοινωνικής ανθρωπολογίας

ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Δημοσιευμένα: Απρ 7, 2023
DOI: https://doi.org/10.12681/praktika.5212
Πέτρος Πετρίδης
Περίληψη

-

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • ##section.default.title##
Λήψεις
Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Αναφορές
Barwell Graham, και Christopher Moore. 2013. «World of Chaucer: Adaptation, Pedagogy, and Interdisciplinarity». Στο Ng 2013, 207-226.
Berkeley, Leo. 2006. «Situating Machinima in the New Mediascape». Australian Journal of Emerging Technologies and Society 4 (2): 65-80.
Bittanti, Μatteo. 2011. «Don’t Mess with The Warriors: The Politics of Machinima». Στο Lowood και Nitsche 2011, 315-337.
Boellstorff, Tom, Bonnie Nardi, Celia Pearce και T.L. Taylor. 2012. Ethnography and Virtual Worlds: A Handbook of Method. Πρίνστον και Οξφόρδη: Princeton University Press.
Bogost. Ian. 2007. Persuasive Games: The Expressive Power of Videogames. Κέμπριτζ, Μασαχουσέτη, και Λονδίνο, Αγγλία: MIT Press.
Bolter, Jay D., και Richard A. Grusin. 1999. Remediation: Understanding New Media. Κέμπριτζ: The MIT Press.
Cameron, David, και John Carroll. 2011. Encoding Liveness: Performance and Real-Time Rendering in Machinima. Στο Lowood και Nitsche 2011, 127-141.
Danilovic, Sandra. 2013. Virtual Lens of Exposure: Aesthetics, Theory, and Ethics of Documentary Filmaking in Second Life. Στο Ng 2013, 167-186.
Dewsbury, John-David. 2003. «Witnessing Space: “Knowledge without Contemplation”». Environment and Planning 35: 1907-1932.
Flanagan, Mary. 2009. Critical Play: Radical Game Design. Κέμπριτζ και Λονδίνο: MIT Press.
Frasca, Gonzalo. 2003. «Simulation versus Narrative: Introduction to Ludology». Στο The Video Game Theory Reader, επιμέλεια Mark J. P. Wolf και Bernard Perron, 221-236. Νέα Υόρκη: Routledge.
Frølunde, Lisbeth. 2011. «Animated War: Perspectives on Resemiosis and Authorship applied to two DIY Film Projects». Convergence: The International Journal of Research into New Media Technologies 18 (1): 93-103.
———. 2013. «Facing the Audience: A Dialogic Perspective on the Hybrid Animated Film». Στο Ng 2013, 85-107.
Galloway, Alexander R. 2006. Gaming: Essays on Algorithmic Culture. Μινεάπολη και Λονδίνο: University of Minnesota Press.
Hartwood, Tracy. 2011. «Towards a Manifesto for Machinima». Journal of Visual Culture 10 (6): 6-12.
Jenkins, Henry. 1992. Textual Poachers: Television Fans and Participatory Culture. Νέα Υόρκη και Λονδίνο: Routledge.
———. 2006. Convergence Culture: Where Old and New Media Collide. Νέα Υόρκη και Λονδίνο: New York University Press.
Johnson, Phylis, και Donald Pettit. 2012. Machinima: The Art and Practice of Virtual Filmmaking. Τζέφερσον, Βόρεια Καρολίνα, και Λονδίνο: McFarland and Company.
Kirschner, Friedrich. 2011. Toward a Machinima Studio. Στο Lowood και Nitsche 2011, 53-71.
Leitão, Débora K., και Laura G. Gomes. 2012. «Machinima and Ethnographic Research in Three-Dimensional Virtual Worlds». Vibrant 9 (2): 293-318. Επίσκεψη 12 Οκτωβρίου 2021. http://www.vibrant.org.br/issues/v9n2/debora-k-leitao-laura-g-gomes-machinima-and-ethnographic-research-in-three-dimensional-virtual-worlds/.
Lowood, Henry. 2006. «High-performance Play: The Making of Machinima». Journal of Media Practice 7 (1): 25-42.
———. 2011. Video Capture: Machinima, Documentation, and the History of Virtual Worlds. Στο Lowood και Nitsche 2011, 3-22.
Lowood, Henry, και Μichael Nitsche, επιμ. 2011. The Machinima Reader. Κέμπριτζ, Μασαχουσέτη, και Λονδίνο: MIT Press.
MacDougall, D. 1997. «The Visual in Anthropology». Στο Rethinking Visual Anthropology, επιμέλεια Marcus Banks και Howard Morphy, 276-295. Νιου Χέιβεν και Λονδίνο: Yale University Press.
Manovich, Lev. 2001. The Language of New Media. Κέμπριτζ και Λονδίνο: MIT Press.
———. 2011. Image Future. Στο Lowood και Nitsche, 2011, 73-90. Κέμπριτζ, Μασαχουσέτη, και Λονδίνο: MIT Press.
Marino, Paul. 2004. 3D Game-Based Filmmaking: The Art of Machinima. Σκοτσντέιλ, Αριζόνα: Paraglyph Press.
Mazalek, Αli. 2011. «Tangible Narratives: Emerging Interfaces for Digital Storytelling and Machinima». Στο Lowood και Nitsche 2011, 91-110.
Morris, Dave, Matt Kelland και David Lloyd. 2005. Machinima: Making Animated Movies in 3D Virtual Environments. Κέμπριτζ: The Ilex Press.
Ng, J. 2013. «Introduction». Στο Ng 2013, xiii-xxvii. Λονδίνο: Bloomsbury.
Ng, Jenna, επιμ. 2013. Understanding Machinima: Essays on Filmmaking in Virtual Worlds. Λονδίνο και Νέα Υόρκη: Bloomsbury.
Ng, Jenna, και James Barrett. 2013. «A Pedagogy of Craft: Teaching Culture Analysis with Machinima». Στο Ng 2013, 227-244.
Nitsche, Michael. 2007. «Claiming Its Space: Machinima». Dichtung Digital: Journal für digitale Ästhetik 37. Επίσκεψη 12 Νοεμβρίου 2022. https://doi.org/10.25969/mediarep/17707.
———. 2011. Machinima as Media. Στο Lowood και Nitsche 2011, 114-125.
Nitsche, Michael, Ali Mazalek και Paul Clifton. 2013. «Moving Digital Puppets». Στο Ng 2011, 63-83.
Thrift, Nigel. 2008. Non-Representational Theory: Space, Politics, Affect. Λονδίνο: Routledge.
Παπαηλία, Πηνελόπη. 2016. «Διδασκαλία 2.0: Η εκδρομή στο φεγγάρι και άλλες περιπέτειες». Στο Πολιτισμοί του διαδικτύου, επιμέλεια Ευάγγελος Αυδίκος, 195-246. Αθήνα: Πεδίο.
Παπαηλία, Πηνελόπη, και Πέτρος Πετρίδης. 2015. Ψηφιακή εθνογραφία. Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών – Αποθετήριο Κάλιππος. Ηλεκτρονικό βιβλίο. Επίσκεψη 12 Οκτωβρίου 2021. http://repfiles.kallipos.gr/html_books/15369/.