Τεχνητή Νοημοσύνη, ΜΜΕ και προπαγάνδα Εγγραφή στη θεωρία των ομόκεντρων κύκλων

PDF
Δημοσιευμένα: Μαρ 4, 2025
DOI: https://doi.org/10.12681/cclabs.8074
Λέξεις-κλειδιά:
προπαγάνδα ΤΝ πολιτική οικονομία των ΜΜΕ
Μιχάλης Ταστσόγλου
Περίληψη

Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι μία τεχνολογία γενικού σκοπού που ήδη έχει πλείστες εφαρμογές στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Την ίδια στιγμή, ζούμε σε μία κοινωνία της πληροφορίας, όπου η προπαγάνδα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής επικοινωνίας. Σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιάσει μία θεωρία, αυτή των ομόκεντρων κύκλων και να συνδέσει την ΤΝ με την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση μέσα από μία ιστορική προσέγγιση των ΜΜΕ. Η εργασία επιχειρεί να αναδράμει στις τεχνολογικές εξελίξεις στο χώρο της μαζικής επικοινωνίας και παρουσιάζοντας τη θεωρία των ομόκεντρων κύκλων να αναλύσει, πρώτον, γιατί  κάθε φορά που η ακτίνα του κύκλου της επικοινωνίας αυξάνεται, παρομοίως εντός ολίγων ετών αυξάνεται και η αντίστοιχη του κύκλου της προπαγάνδας, άρα και εκείνου της παραπληροφόρησης και, δεύτερον, πώς η Τεχνητή Νοημοσύνη εγγράφεται στη θεωρία των ομόκεντρων κύκλων.

Λεπτομέρειες άρθρου
  • Ενότητα
  • cclabs3
Creative Commons License

Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού 4.0.

Αναφορές
Alpaydin, E. (2017). Machine learning. The new AI. Cambridge, ΜΑ: MIT Press.
Anastasiades, P., Kotsidis, K., Stratikopoulos, K. & Pananakakis, N. (2024). Human-Centered Artificial Intelligence in Education. The critical role of the educational community and the necessity of building a holistic framework for the use of HCAI in education sector. Open Education: The Journal for Open and Distance Education and Educational Technology, vol. 20, no. 1, 29-51.
Arifin, T. S. N. (2023). Mass media and reality construction process in system theory and differentiation. Στο A. Kusuma Wardana (επιμ.), Proceedings of the 2nd UPY International Conference on Education and Social Science (UPINCESS 2023), Advances in Social Science, Education and Humanities Research 812, 489-496. DOI: 10.2991/978-2-38476-176-0_70
Bennett, G. (2020). Propaganda and disinformation: How a historical perspective aids critical response development. Στο P. Baines, N. O’Shaughnessy & N. Snow (επιμ.), The SAGE handbook of propaganda, 245-260. London: SAGE.
Briggs, A., Burke, P. & Ytreberg, E. (2020). A social history of the media: From Gutenberg to Facebook (4th ed.). London: Polity.
Carpentier, N. (2011). Media and participation: A site of ideological-democratic struggle. London: Intellect.
Γιαννακόπουλος, Α. (2003). Γνώση, κοινωνία και η κοινωνιολογία της γνώσης. Από το υποκειμενικό νόημα στην κοινωνική γεγονότητα. Επιστήμη και Κοινωνία, τ. 11, 229-251.
Dahlberg, L. (2007). Rethinking the fragmentation of the cyberpublic: From consensus to contestation. ΢το New Media & Society, vol. 9, no. 5, 827-847. DOI: 10.1177/1461444807081228
Fraser, N. (1992). Rethinking the public dphere: A contribution to the critique of actually existing democracy. Στο C. Calhoun (επιμ.), Habermas and the public sphere, 109-142. Cambridge, MA: The MIT Press.
Fuchs, C. (2012). Towards Marxian internet studies. Triple C, vol. 10, no. 2, 392-412. DOI: 10.31269/triplec.v10i2.277
Gimmler, A. (2001). Deliberative democracy, the public sphere and the internet. Philosophy & Social Criticism, vol. 27, no. 4, 21-39. DOI: 10.1177/019145370102700402
Habermas, J. (1997). Αλλαγή δομής της δημοσιότητας. Αθήνα: Νήσος.
Habermas, J. (2023). A new structural transformation of the public sphere and deliberative Politics. London: Polity.
Hanson, R. E. (2009). Mass communication: Living in a media world. Washington, DC: CQ Press.
Herman E. & Chomsky N. (1994), Manufacturing consent. London: Vintage Books.
Jenkins, H. (2008). Convergence culture: Where old and new media collide. New York: New York University Press.
Jowett, G. S. & O’Donnell, V. (2006). Propaganda and persuasion. London: SAGE.
Jungherr, A. (2023). Artificial Intelligence and democracy: A conceptual framework. Social Media + Society, vol. 9, no. 3.10.1177/2056305123118635
Kasy, M. (2023). The political economy of AI: Towards democratic control of the means of prediction. IZA DP No. 16948. Oxgford: University of Oxford. Προσβάσιμο στο: https://www.iza.org/publications/dp/16948/the-political-economy-of-ai-towards-democratic-control-of-the-means-of-prediction.
Kiggins, R. D. (2021). Social production and artificial intelligence. Στο T. Keskin & R. D. Kiggins (επιμ.), Towards an international political economy of Artificial Intelligence, 3-16. London: Palgrave Macmillan.
Κομνηνού, Μ. (2001). Από την αγορά στο θέαμα: Μελέτη για τη συγκρότηση της δημόσιας σφαίρας και του κινηματογράφου στη σύγχρονη Ελλάδα, 1950–2000. Αθήνα: Παπαζήσης.
Lilleker, D. G. (2006). Key concepts in political communication. London: SAGE.
Luhmann, N. (2000). The reality of the mass media. Stanford, CA: Stanford University Press.
Milioni, D. (2009). Probing the online counterpublic sphere: The case of Indymedia Athens. Media, Culture & Society, vol. 31, no. 3, 409-431. DOI: 10.1177/0163443709102714
Newman, N., Fletcher, R., Eddy, K., Robertson, C. T. & Nielsen, R. K. (2023). Reuters Institute
Digital News Report 2023. Reuters Institute and University of Oxford. Προσβάσιμο στο: https://reutersinstitute.politics.ox.ac.uk/sites/default/files/2023-06/Digital_News_Report_2023.pdf.
Papacharissi, Z. (2002). The virtual sphere: the internet as a public sphere. New Media & Society, vol. 4, no. 1, 9-27. DOI: 10.1177/14614440222226244
Πλειός, Γ. (2001). Ο λόγος της εικόνας: Ιδεολογία και πολιτική. Αθήνα: Παπαζήσης.
Πλειός, Γ. (2021). Παραποιημένες ειδήσεις (fake news): Ο μετασχηματισμός της προπαγάνδας στην κοινωνία της ενημέρωσης. Αθήνα: Gutenberg.
Πουλακιδάκος, Σ. (2013). Προπαγάνδα και δημόσιος λόγος: Η παρουσίαση του μνημονίου από τα ελληνικά ΜΜΕ. Αθήνα: DaVinci.
Poulakidakos, S. & Veneti, A. (2016). Political communication and twitter in Greece: Jumps on the bandwagon or an enhancement of the political dialogue? Στο T. Deželan & I. Vobič (επιμ.), (R)evolutionizing political communication through social media, 119-143. Hershey, PA: IGI Global.
Schumpeter, J. (1939). Business cycles: A theoretical, historical and statistical analysis of the capitalist process. New York: McGraw - Hill Company.
Σμυρναίος, Ν. (2018). Το ολιγοπώλιο του διαδικτύου: Πώς οι Google, Apple, Facebook, Amazon και Microsoft πήραν τον έλεγχο της ψηφιακής μας ζωής. Αθήνα: Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις & Advanced Media Institute.
Stern, F. (2000). Screening politics: Cinema and intervention. Georgetown Journal of International Affairs, vol. 1, no. 2.
Taylor, P. (2003). Munitions of the mind: A history of propaganda from the ancient world to the present era (3rd ed.). Manchester: Manchester University Press.
Terzis, P. (2024). Law and the political economy of AI production. International Journal of Law and Information Technology, vol. 31, 302–330. DOI: 10.1093/ijlit/eaae001
Thiele, L. P. (2021). Rise of the Centaurs: The Internet of Things Intelligence Augmentation. Στο T. Keskin & R. D. Kiggins (επιμ.), Towards an international political economy of Artificial Intelligence, 39-62. London: Palgrave Macmillan.
Trajtenberg, M. (2018). Artificial Intelligence as the next GPT: A political-economy perspective. Στο A. Agrawal, J. Gans & A. Goldfarb (επιμ.), The Economics of Artificial Intelligence: An Agenda, 175-186. Chicago, IL: University of Chicago Press.
Verdegem, P. (2022). Dismantling AI capitalism: the commons as an alternative to the power concentration of Big Tech. AI & Society, vol. 39, 727–737. DOI: 10.1007/s00146-022-01437-8
Watzlawick, P. & Beavin, J. (1967). Some formal aspects of communication. American Behavioral Scientist, vol. 10, no.8, 4-8. DOI: 10.1177/0002764201000802
Wright, S. & Street, J. (2007). Democracy, deliberation and design: The case of online discussion forums. New Media & Society, vol. 9, no. 5, 849-869. DOI: 10.1177/1461444807081230
Xifra, J. (2020). Public Relations and corporate propaganda. Στο P. Baines, N. O’Shaughnessy & N. Snow (επιμ.), The SAGE handbook of propaganda, 245-260. London: SAGE.
Ψυχογιός, Δ. (2003). Τί είναι τα μέσα επικοινωνίας; Αθήνα: Καστανιώτης.