Ανάλυση παιδικού ιχνογραφήματος μέσω της απεικόνισης της οικογένειας. Μελέτη περίπτωσης.

Περίληψη

Το ιχνογράφηµα και η ζωγραφική αναγνωρίζονται ως δύο από τους σηµαντικότερους τρόπους έκφρασης των παιδιών και έχουν συνδεθεί µε την αποτύπωση της προσωπικότητας και των συναισθηµάτων τους. Οι ζωγραφιές τους αντανακλούν τον εσωτερικό τους κόσµο και απεικονίζουν στοιχεία που αφορούν στην ψυχολογική τους κατάσταση και το διαπροσωπικό τους ύφος.

Το παιδικό ιχνογράφημα έχει στάδια ανάπτυξης και ωρίμανσης και απασχολεί τόσο τους ψυχολόγους, ως ειδήμονες, αλλά πολλές φορές και τους  ίδιους τους εκπαιδευτικούς, ενώ αποτελεί ένα μέσο ανίχνευσης του ψυχολογικού προφίλ των παιδιών προσχολικής και σχολικής ηλικίας.

Η  αξιολόγηση του παιδικού ιχνογραφήματος έχει να κάνει με τις γραμμές, τις  μορφές, την επιλογή των χρωμάτων, την κατανομή του σχεδίου στο χώρο, αλλά και το μέγεθός του, ενώ η αξιολόγηση του παιδικού ιχνογραφήματος της οικογένειας , το οποίο και έχουμε επιλέξει στην έρευνά μας, χρειάζεται ιδιαίτερο προσοχή, καθώς αποτελεί ένα ιδιαίτερο, ευαίσθητο ζήτημα για τα παιδιά, μέσα από το οποίο μπορούμε να διαπιστώσουμε και ποια είναι η αυτοεικόνα τους, καθώς και ποια είναι η σχέση τους με τους άλλους.

Στόχος της παρούσας έρευνας είναι η αξιολόγηση παιδικών ιχνογραφημάτων παιδιών 8 έως 12 ετών τα οποία κλήθηκαν να απεικονίσουν την οικογένειά τους. Στο δείγμα συμπεριλήφθηκαν τόσο παιδιά με διαγνωσμένες μαθησιακές δυσκολίες, όσο και παιδιά χωρίς μαθησιακές δυσκολίες, τα ιχνογραφήματα των οποίων αναλύθηκαν και ήρθαν σε αντιπαραβολή, φέρνοντας στην επιφάνεια ενδιαφέροντα ευρήματα.

Συμπερασματικά, να αναφέρουμε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις υπήρχε αντικατοπτρισμός των δυσκολιών των μαθητών στο ιχνογράφημά τους, ενισχύοντας την αρχική μας ερευνητική υπόθεση.