Οι τεχνικές που χρησιμοποιούν οι παιδαγωγοί προσχολικής ηλικίας για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης με βάση το ΔΕΠΠΣ και τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών.

Περίληψη

Η έννοια της νοημοσύνης ως σύνολο αποκτημένων ικανοτήτων έχει απασχολήσει πολλούς ερευνητές (Anastasi & Urbina,1997. Ebel, 1980. Binet & Simon,1916. Stoddard,1943. Freeman,1955. Wechsler,1958. Das,1973. Humphreys,1979. Gardner,1983. Sternberg,1986), οι οποίοι υπογράμμισαν από πολύ νωρίς τη σπουδαιότητα μελέτης της διδακτικής μεθοδολογίας για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Κατά τα τελευταία χρόνια, η παιδαγωγική θεωρία και πράξη σχετικά με τη συναισθηματική νοημοσύνη αποτελεί ένα πεδίο έντονου ερευνητικού ενδιαφέροντος, κυρίως εξαιτίας των θεωριών του Gardner και του Goleman. Σκοπός της παρούσας έρευνας, είναι η συλλογή ερευνητικών δεδομένων σχετικά με τις τεχνικές που χρησιμοποιούν οι παιδαγωγοί προσχολικής ηλικίας, για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης με βάση το ΔΕΠΠΣ και τα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών. Για τις ανάγκες διερεύνησης του παραπάνω σκοπού χρησιμοποιήθηκε ποιοτική προσέγγιση. Πιο συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκε μια μελέτη περίπτωσης. Για τη συλλογή των ποιοτικών δεδομένων χρησιμοποιήθηκε η μεθοδολογική τεχνική της ημι-δομημένης συνέντευξης, σε πέντε εκπαιδευτικούς προσχολικής ηλικίας, καθώς και της ημι-δομημένης παρατήρησης μιας τάξης νηπιαγωγείου, η οποία διήρκησε δύο μήνες. Ο συνδυασμός των δύο τελευταίων μεθοδολογικών τεχνικών επέτρεψε την υλοποίηση μεθοδολογικής τριγωνοποίησης, έτσι ώστε να ερευνηθεί πολύπλευρα το ζήτημα και να προκύψουν αξιόπιστα και έγκυρα ευρήματα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που προέκυψαν μέσω της ποιοτικής μεθόδου, οι εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούν πολλαπλές μεθόδους για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης, όπως η ομαδοσυνεργατική μάθηση, το project, τα παιχνίδια κοινωνικοσυναισθηματικής ανάπτυξης, τα παιχνίδια γνωριμίας, η παρουσίαση συναισθημάτων στην ολομέλεια και η συνεργατικότητα. Επίσης, οι απόψεις των εκπαιδευτικών για το ΔΕΠΠΣ και τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών, κατέδειξαν την αναγκαιότητα τους, ωστόσο, υποστήριξαν ότι θα έπρεπε να δίνεται περισσότερη έμφαση στην συναισθηματική νοημοσύνη και να είναι πιο αναλυτικές και λεπτομερείς οι ενδεικτικές δραστηριότητες. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι χρησιμοποιούν όλες τις διαστάσεις της συναισθηματικής νοημοσύνης (αυτοεπίγνωση, αυτοκυριαρχία, αυτοέλεγχος, ευσυνειδησία), χωρίς να σημειώνεται επικέντρωση μόνο σε μια διάσταση. Με βάση τα αποτελέσματα εξάγετε ως συμπέρασμα ότι οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν το ΔΕΠΠΣ και τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών, αλλά δεν είναι επαρκώς επιμορφωμένοι έτσι ώστε να ανταπεξέλθουν κατάλληλα στο εκπαιδευτικό τους έργο. Αρκετοί εξέφρασαν την επιθυμία τους να επιμορφωθούν σε επίπεδο διδακτικής μεθοδολογίας και αξιοποίησης της συναισθηματικής νοημοσύνης, η οποία βάσει ερευνών έχει ευεργετικά αποτελέσματα στα παιδιά σε ολόκληρη τη μετέπειτα ζωή ως ενήλικες.